Luther Strode [wydanie zbiorcze] - recenzja

Do “Luthera Strode’a” wróciłem po dekadzie. W 2013 roku z zachwytem pochłaniałem kolejne strony pierwszej miniserii, a dziś miałem okazję nie tylko sobie ją powtórzyć, ale i poznać dalsze losy bohatera stworzonego przez Justina Jordana (scenariusz) i Tradda Moore’a (rysunki). Mój odbiór przez te dziesięć lat nieco się zmienił - być może nie jestem już tak bezgranicznie zachwycony (bo i przez ten czas przeczytałem sporo innych brutalnych komiksów, co innego zacząłem też w tekstach kultury bardziej cenić), ale wciąż uważam, że to kawał porządnej komiksowej rozrywki. Ale po kolei.

X-Statix 2. Powrót zza grobu - recenzja [Mucha Comics]

Nazwa nowa, ale ekipa w większości stara i dobrze znana. X-Force przemianowało się na X-Statix, ale nie dajmy się zwieść, to wciąż ta sama zgraja żądnych sławy, zblazowanych cyników. W drugim tomie zastajemy supergrupę rodem z TMZ w momencie zwrotnym – po śmierci U-Go Girl, najpopularniejszej i najstarszej stażem członkini ekipy, trwają gorączkowe poszukiwania jej następczyni. Tymczasem pojawia się konkurencja, a Pan Wrażliwiec ma coraz większe wątpliwości, czy nadaje się na przywódcę.

Ghost Rider. Danny Ketch - recenzja [Mucha Comics]

Liczący ponad 500 stron album “Ghost Rider. Danny Ketch”, który na naszym rynku ukazał się dzięki wydawnictwu Mucha Comics, to gratka dla wszystkich, którzy wychowywali się na komiksach superbohaterskich TM-Semic. Jeśli w latach 90. z zapartym tchem śledziliście przygody Spider-Mana, X-Men czy Punishera albo zaczytywaliście się w grubasach pokroju Mega Marvel to w komiksie o Duchu Zemsty znajdziecie sporo znajomych elementów.

Venom. Król w czerni - recenzja

Lubię sposób, w jaki Donny Cates pisze superbohaterszczyznę. Lubię to, jak składa on crossovery. Lubię fakt, że czytając jego Marvelki z jednej strony czuję się jak dzieciak, który ma do dyspozycji wszystkie figurki bohaterów i złoczyńców, a z drugiej dostaję wciągającą, dobrze poprowadzoną opowieść, która nie robi ze mnie głupka i działa według ustalonych wcześniej zasad. Zatem krótko – lubię „Króla w czerni”.

Włoski Skarbiec. Najlepsze komiksy: Giorgio Cavazzano - recenzja

„Włoski skarbiec” to nowa seria Egmontu, przybliżająca czytelnikom kolejnych twórców, którzy na przestrzeni lat dołożyli kilka cegiełek do świata wujka Sknerusa. Tym razem padło na początki Giorgia Cavazzano. W pierwszym tomie otrzymujemy pięć historii zrealizowanych miedzy 1972 a 1982 rokiem.