Deadpool: Wszystko, co dobre... - recenzja

Świat ledwo wrócił do normy po wydarzeniach z AXIS, a za oknem już widać Secret Wars, wielki event, pod który podwaliny Jonathan Hickman wylewał przez kilka lat. Dziewiąty tom przygód najemnika o niewyparzonej gębie pisany przez Briana Posehna i Gerry’ego Duggana stanowi więc podsumowanie runu obu scenarzystów oraz domknięcie większości wątków. Czasu dużo nie mają, bo zderzenie dwóch światów czai się tuż za rogiem. 

Punisher MAX, tom 4 - recenzja

Czwarty tom Punishera z marvelowskiego imprintu MAX (dedykowanego dorosłym odbiorcom) to kolejne dwie opowieści pisane przez Gartha Ennisa. Człowiek z Kamienia, rysowany przez Leandro Fernandeza, przenosi czytelnika do Afganistanu, gdzie Pogromca będzie się musiał zmierzyć z sowieckim zbrodniarzem wojennym, równie legendarnym i nieugiętym co on sam. Z kolei w historii Owdawiacz (szkice: Lan Medina) Frank Castle stanie się celem podstępnego ataku pięciu kobiet, których mężowie - zamieszani w mafijne struktury - ponieśli śmierć z rąk Punishera.

Anastazja

Anastazja Magdaleny Lankosz i Joanny Karpowicz zabiera czytelnika do Hollywood lat 20. XX wieku. Akcja komiksu rozpoczyna się w erze kina niemego. Bohaterkami Anastazji są matka i córka, które przyjeżdżają do Los Angeles skuszone obietnicą lepszego życia i marzeniami o wspaniałej karierze aktorskiej. Szybko okazuje się, że za wielkimi kasowymi produkcjami stoją równie wielkie i mroczne tajemnice, a Fabryka Snów dla wielu może okazać się prawdziwym koszmarem.

Ciche miejsce (A Quiet Place) - recenzja przedpremierowa

Siła Cichego miejsca, trzeciego pełnometrażowego filmu wyreżyserowanego przez Johna Krasinskiego, tkwi w prostocie pomysłu i konsekwentnej realizacji koncepcji tkwiącej u podstaw całości. Świat jaki znamy nie istnieje, ludzkość została zdziesiątkowana przez tajemnicze potwory, które zabijają reagując na dźwięk. Bohaterowie muszą dostosować się do nowej sytuacji - porozumiewają się na migi, chodzą boso, rezygnują z ułatwień cywilizacji, które robią najmniejszy hałas. Egzystują jak pustelnicy, rygorystycznie przestrzegając zasad, które sami sobie narzucili, a które mogą im uratować życie. 

Netflix: Seria niefortunnych zdarzeń, sezon 2

Drugi sezon Serii niefortunnych zdarzeń za mną. Dziesięć odcinków, adaptujących tomy Akademia antypatii, Winda widmo, Wredna wioska, Szkodliwy szpital i Krwiożerczy karnawał, obejrzałem z prawdziwą przyjemnością. Przy okazji pierwszej serii narzekałem na wtórność - zarówno fabularną, jak i formalną - względem filmowej adaptacji pierwszych trzech tomów z 2007 roku. Tu historia idzie dalej i - podobnie jak w literackim pierwowzorze - staje się ciekawsza: coraz większe znaczenie ma tajemnicza organizacja WZS, sekrety się mnożą, a fabuła zaczyna powoli odchodzić od schematu „nowy opiekun, Olaf w przebraniu, nieudane przejęcie majątku Baudelaire'ów”. 

100 Naboi

Kilka poharatanych życiorysów ze społecznego marginesu, jeden tajemniczy agent Graves i sto naboi, które mogą uśpić wewnętrzne demony. Tak w skrócie prezentuje się fabuła pierwszego tomu serii, za którą odpowiadają Brian Azzarello (scenariusz) i Eduardo Risso (rysunki). Mamy tu kilka odrębnych historii powiązanych luźno postacią agenta, który wręcza bohaterom tytułową amunicję i pozostawia wybór – żyć dalej w beznadziei lub spróbować się zemścić.