Jumanji: Przygoda w dżungli

Zbieram się do tego wpisu jak pies do jeża. A filozofii nie ma - Jumanji: Przygoda w dżungli to kawał porządnego kina rozrywkowego. Daje sporo frajdy i jest szczere - nie aspiruje do bycia czymś więcej niż niezobowiązującą zabawą zakończoną oczywistym morałem, którą śledzi się z przyjemnością i uśmiechem na twarzy.

 

Y - ostatni z mężczyzn, tom 5

Brian K. Vaughan kończy swą epopeję o Yoricku, ostatnim z mężczyzn, zaskakująco spokojnie. Nie ma trzęsienia ziemi, czterech jeźdźców Apokalipsy ani kosmitów. Mimo to, trudno pisać o fabule piątego tomu nie odwołując się do treści, bowiem niemal wszystko, co dzieje się na tych 300 stronach jest wynikiem wydarzeń z poprzednich tomów. Dość powiedzieć, że Yorick kończy swą tułaczkę po świecie. Reszty dowiecie się z komiksu.

Duch Gaudiego / Pół-Jankes / Velvet, tom 3

Człowiek, który ukradł świat to zwieńczenie szpiegowskiego cyklu Eda Brubakera i Steve'a Eptinga, który na na naszym rynku ukazał się dzięki wydawnictwu Mucha Comics. Poprzednie tomy chwaliłem między innymi za zgrabne oddanie zimnowojennych czasów, silną kobiecą bohaterkę, wciągającą intrygę i klimatyczne rysunki. Domknięcie trylogii ma właściwie wszystkie atuty swoich poprzedników, a zważywszy na ciągłość fabularną, trudno mówić o nim w oderwaniu od reszty. Śledztwo prowadzi Velvet do Waszyngtonu, a stawka, o którą toczy się gra, okazuje się większa niż życie.

Outcast: Opętanie, tom 3. Światełko

Kończąc recenzję drugiego tomu Outcast Roberta Kirkmana i Paula Azacety zaznaczyłem, że jeśli twórcy nie zawiążą akcji, a fabuła nie zacznie szybciej posuwać się do przodu, najprawdopodobniej na trzeciej księdze zakończę swoją przygodę z Kylem Barnesem i wielebnym Andersonem. Po lekturze wiem już, że tak się nie stanie. Trzeci tom okazał się bardzo szybką i przyjemną lekturą, a po jego kontynuację sięgnę z miłą chęcią.

Krótko: Star Wars: The Last Jedi

Seansowi "Star Wars: The Last Jedi" towarzyszą sprzeczne emocje. Zaczyna się z przytupem, od porywającej bitwy w przestrzeni kosmicznej, w której pierwsze skrzypce gra Poe Dameron. Następnie akcja skacze od postaci do postaci, film gubi tempo, na zmianę oglądamy sceny, które wywołują żywe emocje, jak i te, które najzwyczajniej w świecie nudzą bądź irytują. Problematyczny pod względem tempa wydaje się zwłaszcza środkowy akt, przeciągnięty, epizodyczny, z całymi sekwencjami, które niewiele wnoszą (wizyta na planecie-kasynie). Śledzenie kilku równolegle rozwijanych wątków ma negatywne konsekwencje - film kończy się kilkukrotnie, tak, by każda postać dostała zakończenie własnego wątku. Konstrukcyjnie "Ostatni Jedi" kuleje.

Zabij albo zgiń - recenzja

Zabij albo zgiń to kolejny komiks ze scenariuszem Eda Brubakera, rysunkami Seana Phillipsa i kolorami Elizabeth Breitweiser na polskim rynku. Po utrzymanym w klimacie lovercraftowskiego horroru Fatale przyszedł czas na równie mroczną historię – tym razem jest to opowieść o człowieku, który bierze sprawy we własne ręce, uwspółcześniona wariacja na temat, chociażby, serii Życzenie śmierci (1974-1994).

Recenzja: Pablo

Pablo to zbiorcze wydanie czterech albumów o Picassie. Ich akcja rozgrywa się na początku XX wieku, wśród paryskiej bohemy. Głównym bohaterem komiksu jest oczywiście słynny malarz, ale na równorzędną postać wyrasta Fernande Olivier – wieloletnia muza i kochanka Pabla, towarzysząca mu w chwilach największych sukcesów, jak i sromotnych porażek. To właśnie z jej perspektywy śledzimy większość wydarzeń, a taki punkt widzenia pozwala skupić się na życiu prywatnym hiszpańskiego artysty i spojrzeć nań jak na człowieka pełnego ludzkich słabości.

Co dobrego na Netflix: Ona się doigra (1986)

Na Netflixie można dorwać pełnometrażowy debiut Spike'a Lee, który został właśnie przerobiony na serial. Ona się doigra to historia Noli Darling i jej trzech adoratorów, z których żaden nie jest świadomy istnienia dwóch pozostałych.

Wbrew naturze - recenzja

Gdy z ciekawości przekartkowałem autorski komiks Mirki Andolfo Wbrew naturze, ten szybko wylądował na samym spodzie rosnącej z dnia na dzień kupki wstydu. Historie w świecie antropomorficznych zwierząt z mocną nutką erotyki to zdecydowanie nie moja bajka. Od obowiązku się jednak nie ucieknie, zasiadłem więc do lektury. Po jej zakończeniu wiem, jak bardzo niesprawiedliwe było moje pierwsze wrażenie. Nie znaczy to jednak, że Wbrew naturze zaliczę do dzieł w pełni udanych.

Recenzja: Na szybko spisane. 2000 - 2010

Trzeci tom Na szybko spisane na szybko przeczytany – to dziwne uczucie trzymać w rękach komiks, na który czekało się prawie dziesięć lat. Gdy ukazała się pierwsza część trylogii Śledzia byłem nastolatkiem, najbliżej mi było do bohatera środkowego segmentu Na szybko spisane, zmagającego się z trudami dojrzewania. Dziś chodzę do pracy i kończę studia, trudno mi się więc całkowicie utożsamiać z wąsaczem, którego poznajemy w domknięciu trylogii, jednak tak jak w dwóch poprzednich częściach, tak i tu Śledziu opowiada w pewien sposób uniwersalną historię. Bohater ma dziecko i jest programistą, ale wcale nie znaczy to, że nie znajdziemy w nim cech, które definiują nas samych. 

Nieśmiertelny Iron Fist, tom 1: Opowieść ostatniego Iron Fista

Nieśmiertelnego Iron Fista śmiało można postawić na półce obok takich komiksów jak Jessica Jones, Daredevil: Nieustraszony, Hawkeye z Marvel Now czy Catwoman z DCDeluxe. To dobra pozycja dla wszystkich szukających nieco bardziej ambitnego superhero. Seria była nominowana do nagrody Eisnera, zaś za jej sterami zasiadali dwaj scenarzyści, Ed Brubaker i Matt Fraction, z kolei za rysunki odpowiadał David Aja wspomagany przez kilku innych artystów w scenach retrospekcji.

Listy do M. 3 - recenzja

W czwartek wybrałem się na pokaz prasowy "Listów do M. 3". Dziwi mnie pewna pobłażliwość widzów/krytyków dla najnowszej produkcji Tomasza Koneckiego, bo to zły film jest. Trzecia odsłona rodzimej wersji "Love Actually" to nie tylko kolejny raz to samo, ale przede wszystkim jedna wielka olewka. 

Catwoman: Nie ma lekko

Ed Brubaker to jeden z tych nielicznych scenarzystów, których komiksy biorę w ciemno. Niezależnie, czy pisze swoje autorskie serie (doskonale poprowadzona „Velvet”, klimatyczne „Fatale”), czy pracuje dla Marvela albo DC, niemal zawsze sprowadza historię na poziom ulicy, doprawiając mrokiem i beznadzieją. Nie inaczej jest z „Catwoman” wydawaną w ramach DC Deluxe. Drugi tom o podtytule „Nie ma lekko” to kolejny romans scenarzysty z czarnym kryminałem.

Ziemia swoich synów - recenzja

Postapokalipsa. Nietypowa, bo cicha i spokojna, bez radioaktywnego pyłu, bez ruin metropolii, bez mutantów, jałowego krajobrazu i nadnaturalnych elementów. Za to stawiająca ciekawe pytania o moralność, człowieczeństwo w ekstremalnych czasach i o to, jak daleko może posunąć się rodzic, by chronić swoje dzieci. Oto Ziemia swoich synów Gipiego, autora rewelacyjnej Sali prób. Opowieść o rodzinie w postapokaliptycznych czasach.

Co na Netflix: Wheelman (2017)

W piątek na Netfliksie zaparkował Kierowca z Frankiem Grillo w roli tytułowej, którego miłośnicy Marvela mogą kojarzyć z roli Crossbonesa w MCU. Tym razem wciela się on w byłego skazańca, który dorabia jako kierowca przy napadach. Bohater nie zdradza swojego imienia, wiemy o nim tyle, że to twardziel z poharatanym życiorysem, który walczy z byłą żoną o prawa do opieki nad nastoletnią córką. I tyle wystarczy, by przez większość seansu trzymać widza na krawędzi fotela.

Postapo na kacu - recenzja Tank Girl

„Łysa, cuchnąca, liże się z kangurami, nosi za wielkie buty i za ciasny stanik (oraz majty, którym przydałaby się przepierka), jara, pije i bije się stanowczo zbyt często” – tak o swojej bohaterce piszą twórcy Tank Girl, która zadebiutowała pod koniec lat 80. w kserowanym zinie. Polski czytelnik może ją kojarzyć z filmu Odlotowa dziewczyna zrealizowanego w 1995 roku. Przygotujcie się na jazdę bez trzymanki - czołgiem po australijskich bezdrożach.

Kingsman. Tajne służby - recenzja komiksu

Kingsman. Tajne Służby ze scenariuszem Marka Millara i rysunkami Dave’a Gibbonsa trafia na nasz rynek przy okazji wejścia do polskich kin sequela jego filmowej adaptacji. Porównania z obrazem w reżyserii Matthew Vaughna z 2014 roku wydają się nieuniknione. Byłyby one jednak jak zestawienie Bondów z Seanem Connerym i Rogerem Moorem. Bohater niby ten sam, ale filmy skrajnie różne. Kingsman Vaughna to taki Moore’owy 007, tyle że na bombie, a miejscami sięgający po jakieś halucynogeny. Niby super zabawa, ale czasem bodźców jest za dużo. Z kolei komiksowy Kingsman to jednocześnie pastisz i hołd dla Bondów ery Connery’ego. Takie przynajmniej wydają się jego założenia.

Recenzja: Rat Queens - Magią i maskarą

Są cztery, lubią seks, alko i dragi, nie przepuszczą okazji do bitki i nie dają sobie w kaszę dmuchać. Kiedy coś im się nie podoba, to bez krępacji rzucą miechem albo czarem i poszczują mieczem. Poznajcie Betty, Hannah, Dee i Violet, czyli Rat Queens.

Maniak miłości. Wyznania seryjnego randkowicza - recenzja

Koren Shadmi był jednym z gości tegorocznej edycji Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi. Na spotkaniu autorskim opowiadał, że większość historii przedstawionych w komiksie Maniak miłości przydarzyła się naprawdę – jemu lub któremuś z jego znajomych. W tej semiautobiograficznej historii czytelnik wraz z „K”, głównym bohaterem komiksu, pozna nieprzewidywalny świat internetowych randek.

Relacja: 28. Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier w Łodzi (2017)

28. Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier w Łodzi już za nami. Trzy intensywne dni, dziesiątki komiksowych premier, głośne nazwiska, znajomi i przyjaciele, wydawcy, scenarzyści, rysownicy. Z poniższego tekstu dowiecie się dlaczego wyszedłem ze spotkania z Davidem Lloydem, ile albumów komiksowych wyda jeszcze w tym roku Maciej Pałka, do czego używał linijki Jan Mazur, ile powstawało Kwaśne jabłko, nad czym pracuje autor Maniaka miłości i jakie pytanie Jim Lee zadawał zwiedzającym wystawę Mydła w Poleskim Ośrodku Sztuki. Będzie też trochę o kolejkach po autografy, w telegraficznym skrócie przybliżę zwycięzców kilku konkursów, których rozstrzygnięcie przypadło na miniony weekend i podzielę się z Wami najciekawszymi (moim zdaniem) planami wydawniczymi po spotkaniu z Egmontem. Zapraszam do lektury.

Polska szkoła komiksu w Brukseli

Przywieźliście polskie komiksy? Czyli co? Tytusa tam wystawiacie na swoim stoisku? - zapytał z przekąsem Grzegorz Rosiński.

Tytusa akurat nie mieliśmy. 

Bruksela to w kategorii europejskich metropolii stosunkowo małe miasto, ale co roku od ponad dekady odbywa się tam wielkie święto. Święto komiksu w postaci odbywającego się na początku września Brussels Comic Strip Festival.

Batman: Epilog - pożegnanie z New 52

Swoją przygodę z linią wydawniczą New 52 kończę Epilogiem, czyli dziesiątym tomem Batmana, za którego przez lata odpowiadali Scott Snyder i Greg Capullo. Co zaskakujące, tym razem są oni autorami zaledwie jednego zeszytu, zaś za pozostałą część albumu odpowiadają inni twórcy. To zbiór czterech krótkich historii, które w sumie zajmują 120 stron. Licha objętość okazała się nieoczekiwanie zapowiedzią emocji, które towarzyszyły lekturze. A te, jak można się już domyślić, były raczej chłodne.

Świat Tytusa, Romka i A’Tomka Papcia Chmiela – Instytut Wszechzbytków profesora Talenta

Papcio Chmiel jest autorem kojarzonym przez wszystkie bez wyjątku pokolenia. Jego bohaterowie, czyli Tytus, Romek i A’Tomek są rozpoznawalni zarówno przez emerytów jak i przedszkolaków. Wystawa jest hołdem złożonym artyście i jednocześnie ucieleśnieniem marzeń wielu tysięcy fanów, którzy dzięki niej będą mogli przenieść się w komiksowy świat niemal dosłownie. Takiej wystawy komiksu, o takiej skali, w historii polskiego muzealnictwa do tej pory nie było.

Batman: Bloom

Panie i Panowie, zaskoczeń nie ma – Bruce Wayne powraca do roli Batmana zaledwie po jednotomowej absencji. Gdy Gordon nie radzi sobie z demonicznym Bloomem, Wayne wraca z emerytury, przywdziewa strój Nietoperza i pokazuje nowemu przeciwnikowi, gdzie jego miejsce. Finał był więc do przewidzenia, a czy jego wykonanie zaskoczyło choćby w najmniejszy stopniu? Jeśli tak, to tylko w najgorszy sposób.

28. Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier w Łodzi

28. Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier w Łodzi organizowany przez EC1 Łódź – Miasto Kultury i Stowarzyszenie Twórców „Contur” odbędzie się w dniach 15-17 września. Najważniejsze wydarzenia jak co roku odbędą się w Atlas Arenie i w salach konferencyjnych Stadionu Miejskiego, a wystawy będzie można oglądać m.in. w EC1 Łódź – Miasto Kultury.

Batman: Detective Comics, tom 7 - Anarky

Ostatni wydany na naszym rynku tom Detective Comics może zatrzeć złe wrażenie, jakie ta bardzo nierówna, a jednocześnie nigdy nie wybijająca się ponad przeciętność seria po sobie pozostawiła. Poziom wzrastał wraz ze zmianą twórców – Tony S. Daniel sięgał dna, sprowadzając fabułę do bezsensownych walk z kolejnymi trzecioligowymi superłotrami (tomy Oblicza śmierci i Techniki zastraszania), John Layman starał się zbudować większą intrygę i w końcu pokazał, że Batman poza sprawnymi pięściami używa też mózgu (tomy Imperium Pingwina, Gniew, Gothtopia). Najlepiej z zadania wywiązał się duet Francis Manapul, Brian Bucellato, dając Batmanowi solidne kryminalne zagadki do rozwiązania i sprowadzając jego działania na poziom ulicy.

Letnia Akademia Filmowa w Zwierzyńcu 2017

Luz. 

To słowo idealnie oddaje atmosferę Letniej Akademii Filmowej w Zwierzyńcu. Nikt nie zrywa się o świcie, by zarezerwować miejsca na wyczekiwane seanse, nikomu nigdzie się nie spieszy, kolejki przed projekcjami zdarzają się sporadycznie, a niejednokrotnie same filmy schodzą na dalszy plan. LAF to wspaniałe wakacje, a malowniczy Zwierzyniec oferuje multum pozafilmowych atrakcji.

Nowe Horyzonty 2017

Moja pierwsza wizyta na wrocławskim festiwalu Nowe Horyzonty to cztery dni, trzynaście obejrzanych filmów i dwa spotkania z twórcami, czyli Q&A. W przyszłym roku na pewno postaram się zostać dłużej, co w tym razem się nie udało, bo decyzja o wyjeździe została podjęta dość spontanicznie kilka dni przed festiwalem, co z kolei zaowocowało dość ograniczonym wyborem noclegu w przystępnej cenie. Tak czy owak, nawet cztery dni dostarczyły mnóstwa wrażeń, o których niżej.

Hellboy w piekle: Karta śmierci

Pierwszy tom Hellboya, Nasienie zniszczenia, ukazał się w Polsce w 2001 roku. Szesnaście lat, setki stron i wiele historii później premierę ma Karta śmierci, album wieńczący losy Piekielnego Chłopca. Upłynął szmat czasu i wiele się zmieniło. Hellboy stawił czoła swojemu przeznaczeniu, pokonał Smoka i zstąpił do piekła. Błąka się bez celu po opustoszałym królestwie, powoli tracąc siły. Żywa czerwień jego skóry wyblakła, przybierając chorobliwie szarą barwę, sylwetka się skurczyła, a w miejscu lewego oka zieje pusty oczodół. Karta śmierci to pożegnanie, opowieść o poszukiwaniu upragnionego spokoju, opowieść o śmierci.

Hrabstwo Harrow, tom 2 - Siostry

Już pierwszy tom Hrabstwa Harrow korzystał z wyeksploatowanych na przestrzeni lat motywów dobrze znanych wszystkim miłośnikom opowieści z dreszczykiem. Mroczny las zamieszkany przez duchy i potwory, stara legenda o przeraźliwej czarownicy, wreszcie dziecko, które posiada nadnaturalne zdolności. Mimo że komiks przepełniony był gatunkowymi kliszami, a fabuła opierała się na powtarzalnych schematach, dało się znaleźć w komiksie Cullena Bunna i Taylera Crooka elementy, które potrafiły zaintrygować.

Outcast: Opętanie, tom 2. Bezkresne, nieprzebyte zgliszcza

W drugim tomie serii Outcast Kyle Barnes i wielebny Anderson kontynuują swoją walkę z siłami ciemności. Podobnie jak większość serii ukazujących się na polskim rynku dzięki wydawnictwu Mucha Comics, dzieło Roberta Kirkmana i Paula Azacety trzyma stały poziom, powtarzając wady i zalety początkowych zeszytów. Osoby, którym pierwsza odsłona ich horroru psychologicznego przypadła do gustu, mogą być usatysfakcjonowane. Ci, których lektura nie zachwyciła, powinni zastanowić się nad zakupem drugiego tomu.

Bękarty z Południa, tom 3: Powrót do domu

Pierwszy tom Bękartów z Południa Jasonów Aarona i Latoura przybliżał nam postać Earla Tubba, zaś kontynuacja skupiała się na jego antagoniście, trenerze Bossie. Finał drugiej odsłony serii wskazywał na to, że pełnoprawną bohaterką tomu trzeciego będzie córka Tubba, szukająca zemsty za śmierć ojca. Tymczasem Powrót do domu to kilka opowieści z hrabstwa Craw w Alabamie – każdy z pięciu zeszytów zebranych w trzecim albumie serii skupia się na innym bohaterze. Poza córką Tubba, mamy okazję bliżej poznać lokalnego szeryfa i pomocników trenera Bossa, a także przyjrzeć się temu ostatniemu, gdy spotyka go porażka.

Scooby-Doo! Mystery Incorporated - Scooby-Doo i brygada detektywów (2010)

Przystojniak, ślicznotka, mól książkowy, głodomór i strachliwy dog niemiecki. Od niemal 50 lat (bo już od 1969 roku) rozwiązują tajemnicze sprawy i racjonalnie tłumaczą to, co wydaje się paranormalne. Liczba tytułów, w jakich wystąpili może przyprawić o zawrót głowy: 12 seriali animowanych (czyli w sumie 27 sezonów i ponad 230 odcinków); ponadto 41 filmów animowanych, średnio- i długometrażowych oraz 4 tytuły łączące komputerowe efekty specjalne z występami prawdziwych aktorów. Wielka popularność psiego detektywa przerodziła się również na całą tonę gadżetów, gier komputerowych i komiksów. Jeśli kiedykolwiek zatęskniliście za przygodami nastoletnich detektywów, to koniecznie dajcie szansę serialowi Scooby-Doo i brygada detektywów (2010).

Y - ostatni z mężczyzn, tom 4

Brian K. Vaughan kontynuuje swoją niespieszną opowieść o ostatnim żyjącym mężczyźnie przemierzającym świat w poszukiwaniu ukochanej. W czwartym z kolei tomie cyklu czeka nas wszystko to, co już poznaliśmy we wcześniejszych odsłonach serii – pogłębienie charakterów postaci (obowiązkowe retrospekcje), zawężenie relacji między nimi, szczypta akcji i kilka fabularnych twistów.

Cromwell Stone - spotkanie z niewytłumaczalnym (recenzja)

Gdy Egmont wydał Cromwell Stone Andreasa po raz pierwszy, komiks szybko stał się sławny przez fakt, że nie można go było przeczytać. Nakład rozszedł się błyskawicznie, zaś w drugim obiegu szybko pojawiły się oferty o wartości kilkukrotnie przebijającej cenę okładkową. Jako że w tamtym czasie miałem naście lat, obszedłem się smakiem, a w mojej głowie dzieło Andreasa urosło do miana mitycznego Graala.

Batman, tom 8: Waga superciężka - krajobraz po bitwie

Gotham odradza się po ataku Jokera. Miano Batmana przejmuje Jim Gordon wyposażony w supernowoczesną zbroję wyglądającą jak skrzyżowanie zająca wielkanocnego z policyjnym radiowozem. W mieście pojawia się nowy superprzestępca o pseudonimie Bloom – dzięki niemu pomniejsi gangsterzy zyskują nadnaturalne zdolności. Czy Gordon jest gotowy na swoją pierwszą poważną akcję?

Recenzja: Wonder Woman (2017)

Czerwcowy upał, po szaroburym maju, chyba rzucił się niektórym na mózg i odebrał umiejętność racjonalnej oceny tekstów kultury. Jak inaczej wytłumaczyć zalewające internet pochwalne peany na cześć Wonder Woman, najnowszego filmu Patty Jenkins? O ile mogę się zgodzić, że to jak na razie najlepszy element DC Extended Universe, tak pragnę wszystkim przypomnieć, że ani Batman v Superman: Świt sprawiedliwości, ani Suicide Squad to żadna konkurencja. Wonder Woman to poprawne widowisko – tylko tyle i aż tyle.

Piraci z Karaibów: Zemsta Salazara

Najnowsza odsłona Piratów z Karaibów to film do bólu niepotrzebny. Kapitan Jack Sparrow stracił resztki charakteru i z głównego bohatera serii został zredukowany do zbędnego dla fabuły comic reliefu. Jednak i ta funkcja jest dyskusyjna - jego idiotyczne zachowanie i wygłupy najzwyczajniej w świecie irytują zamiast bawić. Idź spać, Johnny, jesteś pijany.

Recenzja: Cage (Azzarello, Corben, Mucha Comics)

Cage Briana Azzarello i Richarda Corbena to ciekawa wariacja na temat uniwersum Marvela, czarnego kryminału i tradycji kina blaxploitation. Wydany w imprincie MAX, a więc przeznaczony „tylko dla dorosłych”, komiks w pełni korzysta z wolności, jaką dała mu wyższa kategoria wiekowa i osadzenie poza continuum. Jest brutalnie, niegrzecznie, a od ulicznego slangu co bardziej wrażliwym czytelnikom mogą spuchnąć uszy.

Komiksowa Warszawa 2017 - relacja

Rok przerwy w odwiedzaniu Komiksowej Warszawy/Warszawskich Targów Książki spowodowany w 2016 roku pisaniem magisterki skutkował narodzinami pewnej tęsknoty, o której nie zdawałem sobie sprawy, dopóki kolejny raz nie znalazłem się na Stadionie Narodowym w miniony weekend. Wśród tłumów odwiedzających, niezliczonych stoisk kuszących premierami i promocjami, dzieląc czas między rozmowy ze znajomymi, buszowanie po giełdzie, a odwiedzanie sali, w której odbywały się spotkania z zaproszonymi gośćmi. Boże, dzięki Ci za komiksowe festiwale!

Kapitan Ameryka: Biały - recenzja

Nazwać Jepha Loeba twórcą kontrowersyjnym to trochę tak, jak opisać Hulka słowami „nieco zielony”. Scenarzysta w trakcie swojej prawie trzydziestoletniej kariery napisał kilka klasycznych historii (z Długim Halloween i Mrocznym zwycięstwem na czele). Popełnił także sporo potworków, między innymi koszmarne Ultimatum, które od niemal dekady staram się zapomnieć. Pisany dla wydawnictwa Marvel „kolorowy” cykl zdecydowanie zalicza się do tej pierwszej grupy. W kolejnych mini-seriach Loeb skupiał się na pierwszych latach działalności i utraconych miłościach poszczególnych herosów. W Niebieskim Spider-Man bolał nad Gwen Stacy, w Żółtym Daredevil wspominał Karen Page, w końcu w Szarym Hulk odkrywał siłę miłości Betty Ross. Wszystko pięknie ilustrował Tim Sale, jeden z najczęstszych współpracowników Loeba.

Alien - retrospektywny przegląd serii

Ostatnio mniej się tutaj dzieje, bo inne obowiązki odciągają od pisania (a przynajmniej pisania dla przyjemności). Pomiędzy obowiązkowymi seansami slow cinema na studia a lekturą Krwawego południka McCarthy'ego udało mi się wygospodarować trochę czasu na powtórkę filmów o Obcym przed środowym seansem Przymierza. To miał być krótki przegląd na fanpage, który niespodziewanie rozrósł się do kilku akapitów, więc publikuję go tutaj. Wybaczcie nieco luźniejszą formę.

Recenzja: Chew, tom 6 - Babeczki nie z tej ziemi

Babeczki nie z tej ziemi to półmetek autorskiej serii Johna Laymana (scen.) i Roba Guillory'a (rys.). Kto zetknął się wcześniej z cybopatą Tonym Chu, ten wie, że może spodziewać się niespodziewanego! Jazda bez trzymanki trwa w najlepsze, fabuła pędzi przed siebie w zawrotnym tempie, a każda strona wypchana jest po brzegi szalonymi pomysłami.

Y - ostatni z mężczyzn, tom 3

U Yoricka po staremu. Przemierza USA z małpką na ramieniu, szukając wyjaśnienia tajemniczej zarazy, która zabiła wszystkich mężczyzn na planecie poza nim. Vaughan powoli rozwija wątki, zaś komiks – w polskiej edycji składający się z dwóch oryginalnych tomów – wyraźnie można podzielić na cztery części (licząc prolog w klasztorze i epilog skoncentrowany na postaci narzeczonej Yoricka, Beth). Pierwsza to coś, do czego scenarzysta zdążył nas już przyzwyczaić – Yorick walczący o życie, nieoczekiwane zbiegi okoliczności i wielkie fabularne wolty. Wszystkie te elementy są oczywiście obecne również w drugiej części komiksu, jednak przez zmianę konwencji zyskały świeżość i oryginalność.

Najlepsze filmy 2016 roku

W 2016 roku obejrzałem 466 filmów. Dokładnie tyle samo, co w roku ubiegłym. Jak możecie zobaczyć na filmwebowym wykresie (zapraszam do znajomych) tylko sześć filmów było wybitnych (9/10), jeden sprawił mi problem w ocenie (Plac zabaw Bartosza M. Kowalskiego), a najwięcej obejrzałem typowych średniaków (5/10) i pozycji po prostu solidnych (7/10). Niżej lista najlepszych tytułów, mocno spóźniona, prawdopodobnie wtórna wobec innych list tego typu. Zważywszy na czas publikacji swojej topki (kwiecień!) postanowiłem nie bawić się w żadne wymyślne uzasadnienia (o części wyróżnionych produkcji pisałem na blogu lub funpagu, więc odsyłam do linków). Łapcie listę i sami zdecydujcie, czy warto tym tytułom dać szansę.

Krzyżem i toporem - recenzja komiksu Eryk Rudy. Opowieść zimowa

Eryk Rudy. Opowieść zimowa Sørena Mosdala nie jest przyjemnym komiksem. Osadzona na odludnej Grenlandii, rozgrywająca się u schyłku X wieku historia jest ciężka i przygnębiająca. Wojna dwóch religii, polityczne intrygi i rodzinne niesnaski (których celem jest utrzymanie władzy) – oto główne tematy poruszane przez duńskiego twórcę.

Bler, tom 6: Psie Imperium [PRIMA APRILIS]

Mimo mej wieloletniej sympatii do Rafała Szłapy, zarówno jako artysty, jak i kolegi-komiksiarza, trudno mi chwalić najnowszą odsłonę Blera. Gdy niespodziewanie na Krakowskim Festiwalu Komiksu Rafał zaczepił mnie, wręczając ukradkiem przepremierowe wydanie Psiego imperium, jeszcze ciepłe i pachnące drukarską farbą, moją twarz rozjaśnił niepewny uśmiech, a oczy rozszerzyły się z niedowierzania. Nowy Bler! Pierwsze trzy części darzę sporym sentymentem, nieco przejściowy epizod czwarty co prawda nie zaspokoił pokładanych w nim oczekiwań, ale postapokaliptyczna wizja zaprezentowana w Człowieku ze światła (recenzja) skutecznie przywróciła wiarę w serię. Nic jednak nie mogło mnie przygotować na Psie imperium.

Batman. Detective Comics, tom 6: Ikar

Francis Manapul i Brian Buccellato, twórczy duet odpowiedzialny za odświeżone przygody Flasha w ramach New 52 tym razem zanurza się w mroczne zakamarki Gotham City. Już za sterami serii o najszybszym bohaterze DC nie pokazali się oni od najlepszej strony, kto więc liczy na rewolucję w Batman: Detective Comics ten powinien poszukać szczęścia gdzie indziej.

Spider-Man: Władza

Gdy spojrzymy na sporządzane przez zagraniczne serwisy/blogerów listy najgorszych historii ze Spider-Manem, szybko okazuje się, że większość z nich gościła na polskim rynku. Ci, którzy wychowywali się na komiksach wydawanych przez TM-Semic, przez siedem miesięcy męczyli się z Maximum Carnage, łapali się za głowę widząc androidy podszywające się pod rodziców Petera Parkera, w końcu z niedowierzaniem i coraz większymi wątpliwościami przeżywali Sagę klonów. Oszczędzono nam naprawdę niewiele. Ostatki niechlubnej części historii Pająka można nadrobić od marca dzięki wydanemu przez Muchę – i równie często piastującego wysokie miejsce na wyżej wymienionych listach - tomowi Spider-Man: Władza wedle scenariusza Kaare Andrewsa i z rysunkami Jose Villarrubii. I nagle okazuje się, że te wszystkie potworki z przeszłości były ledwie przystawką, bo oto podano danie główne.

Batman, tom 7: Ostateczna rozgrywka - żarty się skończyły

Zaczyna się od trzęsienia ziemi: Batmana atakują członkowie Ligi Sprawiedliwości. Jest to jednak zaledwie niewinny wstęp do tego, co przygotował Joker. Wkrótce całe miasto zostanie rozerwane na strzępy przez mieszkańców pod wpływem niebezpiecznego gazu szaleńca. Batman zostanie wystawiony na próbę, jakiej nie zaznał od pamiętnego starcia z Bane'em, które skończyło się dla niego przymusowym pobytem na wózku inwalidzkim. Scott Snyder konsekwentnie rozwija swój plan wywracania uniwersum Mrocznego Rycerza do góry nogami. W Ostatecznej rozgrywce posuwa się dalej niż kiedykolwiek wcześniej. Żarty się skończyły.