Rodzice chrzestni z Tokio [Satoshi Kon] - wrażenia

Specjalnie odkładałem w czasie seans "Rodziców chrzestnych z Tokio" Satoshiego Kona, żeby film obejrzeć w okolicy świąt. Jakie było moje zdziwienie, gdy się okazało, że w połowie grudnia produkcja zniknęła z biblioteki Netfliksa. Nie ma to jak usuwać film o Bożym Narodzeniu z biblioteki tuż przed Bożym Narodzeniem, brawo, Netflix! Ale już mniejsza z tym.

Co najważniejsze - seans okazał się całkowicie spełniać moje oczekiwania. Lubię Kona za "Paprikę", "Perfect Blue" i komiks "Opus" (reszta tytułów do nadrobienia), ale to właśnie "Rodziców chrzestnych z Tokio" obejrzałem z największą przyjemnością.

47 strun, część 1 - recenzja

„47 strun” to bez wątpienia najbardziej ambitny komiks w dotychczasowej karierze Timothé Le Bouchera, twórcy „Pacjenta” oraz „Dni, których nie znamy”. Francuski autor znów bierze na tapet różne oblicza ludzkiej psychiki i trudności w kontaktach międzyludzkich, a następnie ubiera jej w gatunkowy kostium thrillera. Jego dzieło jest wielowątkowe oraz wyraźnie obszerniejsze od pozostałych. Tom „47 strun” jest o niemal 100 stron większy od i tak już opasłego „Pacjenta” – a to zaledwie pierwsza część historii.

Sandman. Uwertura - recenzja

Decyzja o wydaniu “Uwertury” – prequela komiksowej serii “Sandman”, który najlepiej czytać po zakończeniu przygody z podstawowym cyklem – w grudniu 2022 może dziwić. Wszak równolegle dostajemy wznowienia głównej serii, które doszły dopiero do tomu siódmego (wydanego w listopadzie). Komiks się jednak ukazał, więc kto jest zdany na wznowienia serii to teoretycznie jest skazany na jego przeczytanie między tomami siódmym i ósmym, którego w nowej edycji na rynku jeszcze nie ma.

Venom, tom 3 [Donny Cates] - recenzja

Donny Cates wydaje się tym gościem, który za dzieciaka chłonął komiksy i sam wymyślał historie z superbohaterami, a jako dorosły odkrył talent, który pozwolił mu przenieść dawne fantazje do swoich scenariuszy. Czytając jego prace, pojawiają się wypieki na twarzy i ekscytacja podobna do tej, jaką miałem podczas lektury przygód Avengers i New Warriors w TM-Semicowych Mega Marvelach.

X-Men. Punkty zwrotne – Masakra mutantów - recenzja

Po trylogii „Mesjasza” seria „X-Men: Punkty zwrotne” cofa nas do drugiej połowy lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku. „Masakra mutantów” była pod wieloma względami przełomem w historii wychowanków profesora Charlesa Xaviera. W jej wyniku skład drużyny uległ znaczącej zmianie. Przede wszystkim jednak bohaterowie spod znaku „X” po raz pierwszy zmierzyli się z wrogiem tak bezwzględnym i okrutnym.

W głowie Sherlocka Holmesa, tom 1: Sprawa skandalicznego biletu - recenzja

Komiksowe wariacje na temat przygód detektywa z Baker Street nie należą najczęściej do najbardziej udanych. Ani pod względem wykorzystania medium ani pod względem opowiadanej historii nie są czymś więcej niż tylko “fanfikami”, tworzonymi bez większej inwencji. Jednak Cyryl Liéron i Benoit Dahan, twórcy komiksu “W głowie Sherlocka Holmesa. Sprawa skandalicznego biletu” mają swój własny pomysł na wyjątkowe ukazanie śledztwa legendarnego detektywa.

Kajko i Kokosz. Złota kolekcja, tom 5 i Luc Junior - recenzja

W listopadzie na sklepowe półki trafiły dwa twardookładkowe wydania klasycznych komiksów humorystycznych dla dzieci. Pierwszy z nich to kolejny tom Złotej Kolekcji - kompletnego, zbiorczego wydania przygód Kajka i Kokosza autorstwa Janusza Christy. Drugi natomiast zbiera nigdy nie wydane po polsku komiksy Rene Goscinnego i Alberta Uderzo (twórców “Asterixa”) o Lucu Juniorze.

 

Nieśmiertelny Hulk. Tom 2 - recenzja

Och jej, jak ja współczuję niczego nieświadomym malcom, którzy zachęceni pierdołowatym Bannerem z filmów Kinowego Uniwersum Marvela sięgnęli po „Nieśmiertelnego Hulka” Ala Ewinga. Brytyjski scenarzysta odmalował przygody jadeitowego olbrzyma w sposób, którego nie powstydziłby się David Cronenberg. Starsi czytelnicy będą bawili się dobrze, ale młodszych lektura może nieco straumatyzować.

Rorschach [Tom King, Jorge Fornés] - recenzja

Wejść w buty Alana Moore’a i nie wywinąć orła na pierwszym zakręcie to prawdziwa sztuka. Tomowi Kingowi, scenarzyście albumu “Rorschach” się ona udaje. King nie tylko z taneczną gracją śmiga w butach legendarnego poprzednika, ale również proponuje kilka własnych kroków. Jego “Rorschach” to album ciekawy, nie żerujący na sławie poprzednika, ale budujący własną historię w oparciu o kilka elementów znanych z oryginalnych “Strażników”.

Persepolis [Marjane Satrapi] - recenzja

To już trzecie polskie wydanie „Persopolis”, autobiograficznego komiksu pochodzącej z Iranu Marjane Satrapi. Pierwsze, dwutomowe, ukazało się w 2006 roku, jeszcze przed premierą opartego na powieści graficznej filmu pod tym samym tytułem, wyreżyserowanego przez autorkę pierwowzoru i Vincenta Paronnouda. Sukces adaptacji pomógł serii wejść do klasyki komiksu. Dzięki powrotowi „Persopolis” do księgarni możemy nadrobić kolejną krępująca zaległość lub sprawdzić, czy dzieło Satrapi przetrwało próbę czasu.

Venom: Zabójczy obrońca - recenzja

Lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku nie były – delikatnie ujmując – najlepszych okresem dla komiksu superbohaterskiego. Jednak to dzięki historiom z tego okresu wielu polskich czytelników poznało swoich ulubionych zamaskowanych mścicieli. Venom, istota powstała z połączenia skompromitowanego dziennikarza Eddiego Brocka i kosmicznego symbionta, jest szczególnym przypadkiem. Dzięki wydawnictwu TM-Semic mogliśmy śledzić jego początki w uniwersum Marvela i powolną ewolucję ze złoczyńcy w antybohatera.

Savage Avengers. Tom 1 - recenzja

Serii z Mścicielami jak mrówków. Tym razem tytuł nie przedstawia losów konkretnej drużyny Avengers. Pisany przez Gerry’ego Duggana komiks skupia się na tułaczce Conana Barbarzyńcy przez świat Marvela i jego krótszych bądź dłuższych team-upach z jego kolejnymi bohaterami. Wychodzi nawet zabawnie.

Maska. Przysięga wierności - recenzja

Trzeci tom „Maski” różni się znacznie od dwóch poprzednich. Tamte komiksy były koronnymi przykładami niezależnych wydawnictw lat dziewięćdziesiątych, przesiąkniętych głupkowatym, czarnym humorem i nihilizmem. „Przysięga wierności” pierwotnie ukazała się na przełomie 2019 i 2020 roku, w czasie kampanii prezydenckiej. Porzućcie wszelką nadzieję – będzie „na czasie” i „z przesłaniem”.

Elektra i Wolverine. Odkupienie - recenzja

"Elektra i Wolverine: Odkupienie" to nie komiks, a bogato ilustrowane opowiadanie. Fragmenty literackie ozdobione są często całostronicowymi ilustracjami. I o ile historia jest całkiem wciągająca, tak rysunki zupełnie do niej nie pasują.

Liga Niezwykłych Dżentelmenów, tomy 1 i 2 - recenzja

W wypadku recenzji „Ligi Niezwykłych Dżentelmenów” trudno silić się o napisanie czegoś nowego. Od czasu swego debiutu w 1999 roku seria Alana Moore’a i Kevina O’Neilla uznawana jest za kultową i jedną z najważniejszych powieści graficznych w historii. Analizowana wzdłuż i wszerz, stanowi niemałą zagwozdkę dla współczesnego recenzenta – no bo jak napisać coś nowego? Na siłę udowodnić, że film z 2003 roku był lepszy? Bez żartów.

 

Najlepiej będzie skierować tekst do nowych czytelników – starych koni, takich jak ja, którzy wzięli się za nadrabianie zaległości, lub młodszych, dopiero odkrywających kanon komiksu. Dzięki nowemu wydaniu od Egmontu obie te grupy mają szansę na swoje pierwsze spotkanie z Ligą.

Kowboj z Szaolin, tom 3: Kto powstrzyma panowanie? - recenzja

Kowboj z Szaolin atakuje po raz trzeci! Kto zna poprzednie odsłony serii Geofa Darrowa ten wie czego się spodziewać - maksymalnie dopieszczonej opowieści, gdzie fabuła jest drugorzędna. Te oczekiwania zostają spełnione z nawiązką. Po wydarzeniach z tomu drugiego półmartwy bohater budzi się wśród trupów swoich wrogów, a już chwilę później musi walczyć o życie. Król Krab nie odpuszcza i wysyła naprzeciw bohatera całą armię. W jej szeregach ogromna świnia wielkości ciężarówki, która ma osobiste pobudki, by rozliczyć się z Kowbojem.

Kowboj z Szaolin, tom 2: Szwedzki bufet - recenzja

Graj muzyko! Kowboj z Szaolin ponownie rusza w taniec śmierci! Tym razem na jego drodze stanie armia zombie, a on z właściwą sobie gracją i bezwzględnością przedrze się przez kolejne zastępy nieumarłych z pomocą dwóch pił łańcuchowych. Zawstydzony Leatherface może najwyżej zapytać, czy mistrzowi naoliwić łańcuch.

Sandman, tom 7: Ulotne życia - recenzja

Siódmy tom twardookładkowej reedycji “Sandmana” przybiera formę opowieści drogi. Fabularnym punktem wyjścia jest potrzeba Maligny, jednej z Nieskończonych, by odnaleźć brata nieobecnego od 300 lat. Właśnie w jej towarzystwie w podróż wyrusza sam Sen, zrozpaczony po bolesnym rozstaniu z ukochaną.

Ultimate X-Men. Tom 5 - recenzja

Powrót do „Ultimate X-Men” był dotychczas bolesnym doświadczeniem. Seria pisana przez Marka Millara, która swego czasu wydawała się dorosła i poważna, okazała się jakby dopasowana do gustów nastoletnich edgelordów. Z kolei dwanaście zeszytów autorstwa Briana Michaela Bendisa stanowiło średniej jakości wypełniacz, który ciągnął się niemiłosiernie i nie rozwijał przedstawionego świata w żaden ciekawy sposób. Cóż, do trzech razy sztuka - Brian K. Vaughan tom radzi sobie zdecydowanie lepiej pisząc o podopiecznych Charlesa Xaviera.

Diuna. Opowieści z Arrakin - recenzja

“Diuna. Opowieści z Arrakin” to dwie historie, w których czytelnik powraca do wydarzeń, podczas których ród Harkonenów przepuścił skrytobójczy atak na księcia Atrydę i jego rodzinę. Obie fabuły napisali wspólnie Brian Herbert i Kevin J. Anderson, “Krew Sardakuara” zilustrował Adam Gorham (kolory: Patricio Delpeche), a za grafikę w części “Szept kaladańskich mórz” odpowiada Jakub Rebelka.

Noir Burlesque [Marini] - recenzja

“Noir Burlesque” Mariniego to łakomy kąsek dla wszystkich, którzy w komiksie cenią przede wszystkim spektakularną warstwę graficzną. Francuski rysownik i scenarzysta składa hołd opowieściom noir - w jego komiksie nie zabraknie więc twardych facetów, ponętnych kobiet, uczciwych gliniarzy i bezlitosnych gangsterów.

Batman. Kompletny przewodnik - mój wkład w publikację

Nadszedł czas, żeby się pochwalić. Od maja do września pracowałem przy książce o Batmanie - byłem odpowiedzialny za sprawdzanie merytorycznej strony polskiego tłumaczenia. Nie było z tym wiele pracy, bo książkę tłumaczyli obcykani w temacie fachowcy - Tomasz Sidorkiewicz, Bartosz Czartoryski i Marek Starosta. A co ja przegapiłem, to wyłowił w drugiej lekturze pan Tomasz Sidorkiewicz (za co dziękuję i przepraszam za ewentualne niedopatrzenia).

Wielkie wyprawy [Zbigniew Kasprzak] - recenzja

“Wielki wyprawy” to album zbierający krótsze i dłuższe formy komiksowe stworzone przez Zbigniewa Kasprzaka na przestrzeni lat 1982-2018. Właśnie to sprawia, że zbiór jest różnorodny - zarówno tematycznie, jak i wizualnie - i pozwala śledzić ewolucję stylu popularnego rysownika. Wszystkie zaprezentowane w tomie komiksy łączy wspólny temat: historia. Ujęcie jest szerokie, bowiem niektóre komiksy dotykają wypraw Kolumba i Magellana, inne dotyczą Marilyn Monroe lub rozgrywają się podczas przemian politycznych w nowożytnej Łodzi.

Amazing Spider-Man, tom 5. Za kulisami - recenzja

Czwarty tom pajęczego runu Nicka Spencera podsumowywał dotychczasowe wątki w epickim starciu z Kravenem Łowcą. W piątym scenarzysta daje nam czas na chwilę oddechu. Domyka historie niektórych postaci (Lizard), a jednocześnie rozpoczyna zupełnie nowe.

Star Wars: Andor - pierwsze wrażenia

Na gorąco po trzech pierwszych odcinkach "Andora" - na takie "Gwiezdne Wojny" czekałem. Nie kolejny fanfik, zrealizowany bez serca i na szybko, a pełnokrwistą historię nieco z pogranicza tego uniwersum. Bez ciągłego mrugania do widza, bez gościnnych występów i na siłę wpakowanych nawiązań do filmów Lucasa. Z postaciami, o których warto opowiadać, bo wciąż mają przed sobą wiele przygód, a nie o tych, które dostały serial, bo są popularne (na was patrzę, Fett i Kenobi).

Program 33. Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier

24-25 września w Atlas Arenie uczestnicy festiwalu spotkają się z twórcami komiksów i gier, wezmą udział w panelach dyskusyjnych, prelekcjach i warsztatach.

Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier, jak co roku zaprasza do udziału w wydarzeniu najbardziej znane nazwiska twórców z Polski i ze świata, wydawnictwa rozpoznawalne na rynku międzynarodowym i te niszowe, trafiające do wyselekcjonowanej grupy czytelników. Głównym celem programu jest zapewnienie różnorodności, udostępnienie gościom możliwości poznania tajników tworzenia komiksów i gier, uczestniczenie w rozmowach z autorami, szkolenie się podczas warsztatów, a także… zdobywanie autografów ulubionych twórców.

Thor, tom 3: Kres wojny - recenzja

„Wojna światów” była zwieńczeniem sagi Jasona Aarona, ostatni tom regularnej serii o bogu pierunów jego autorstwa stanowi natomiast dopełnienie eventu. „Kres wojny” nie ma racji bytu jako osobna publikacja, ale po lekturze głównej miniserii pozwala pogłębić kilka z jej wątków. Po zeszycie otrzymują Loki, Cul Borson oraz młody Thor z przeszłości. Kolejne dwa stanowią epilog do crossovera, ukazując, co stało się z jego najważniejszymi graczami oraz początek panowania nowego Wszechojca.

Król Thor - recenzja

„Wojna światów” była bombastycznym finałem sagi Jasona Aarona o bogu piorunów. „Król Thor” jest natomiast jej epilogiem i podsumowaniem. Scenarzysta nie odnosi się do wydarzeń z głównej serii o bohaterze Marvela. Zamiast tego skupia się na jego alternatywnej wersji, Thorze Wszechojcu, który tysiące lat w przyszłości ma doglądać gasnącego wszechświata.

Czarodzieje i ich dzieje. Tom 2 - recenzja

W drugim tomie familijnej serii fantasy, w których występują postaci z Kaczo- i Myszogrodu, otrzymujemy trzy opowieści. Pierwsza to zwieńczenie wojny między smokami, w którą zamieszani byli Miki, Goofy, Donald, a także Fantomen i Czarny Piotruś - jest to więc domknięcie wątków z poprzedniego tomu. Reszta materiału to nowe przygody w świecie magii i miecza, bo na naszych bohaterów czai się jeszcze niejedno zagrożenie.

Tony Stark. Iron Man. Tom 2 - recenzja

Pierwszy tom nowej serii o Iron Manie rozpoczynał się w ciekawym momencie dla tytułowego bohatera. Żelazny Mściciel wrócił niedawno z martwych dzięki przegraniu swoich wspomnień do nowego ciała i przez cały czas zastanawiał się, czy wciąż jest prawdziwym Tonym Starkiem, czy też tylko jego kopią. Dan Slott sięgał jednocześnie po stałe motywy z historii playboya/filantropa/geniusza/wynalazcy, czyli traumy po śmierci rodziców oraz walki z alkoholizmem. Niestety, podobnie jak w przypadku Spider-Mana tego scenarzysty, przygody Iron Mana jego autorstwa wydały mi się rozwodnione.

Znajdujemy ich, gdy są już martwi, księga II: Złodziejka - recenzja

W pierwszym tomie serii Ala Ewinga i Simone Di Meo poznaliśmy załogę statku kosmicznego Vihaan II, która na co dzień zajmowała się zbieraniem surowców z ciał ogromnych galaktycznych bytów zwanych bogami. Osią fabuły była wyprawa na kraniec kosmosu w celu odnalezienia żyjącego przedstawiciela tego gatunku. Punkt wyjścia tomu drugiego jest zaskakujący – przenosimy się 50 lat w przyszłość i chociaż poznamy losy członków Vihaan II, twórcy skupią się przede wszystkim na nowej grupie bohaterów.

 

Kajko i Kokosz. Złota Kolekcja, tom 4 - recenzja

Z okazji 50-lecia serii “Kajko i Kokosz” wydawnictwo Egmont ruszyło z ekskluzywnymi, zbiorczymi wydaniami komiksów Janusza Christy. Właśnie na księgarskie półki trafił czwarty tom kolekcji, która ma w sumie liczyć sześć tomów i zbierać wszystkie komiksy o dwóch dzielnych wojach.

Sandman, tom 6: Refleksje i przypowieści - wrażenia

Dziewięć historii, dziewięcioro bohaterów, dziewięć snów i koszmarów. Tak w skrócie można opisać szóstym tom serii “Sandman” o podtytule “Refleksje i przypowieści”. Po dłuższej historii, która zajmowała cały piąty tom (“Zabawa w Ciebie”), dostajemy garść one-shotów z różnych porządków. Morfeusz pojawia się w nich najczęściej zaledwie gościnnie, a pierwsze skrzypce grają najrozmaitsi bohaterowie.

DCeased. Martwa planeta - recenzja

Saga o zombie w świecie Batmana i Supermana trwa. Tom Taylor przyzwyczaił nas, że w jego seriach (“DCeased”, “Injustice”) nic nie jest pewne, sytuacja może zmienić się o 180 stopni na przestrzeni kilku kadrów, a każda postać może dosłownie stracić głowę. W czwartym tomie “DCeased” o podtytule “Martwa planeta” nie jest inaczej.

Venom. Tom 2 [Marvel Fresh] - wrażenia

Drugi tom “Venoma” to w dużej mierze zbiór tie-inów, które zapowiadają nadchodzące wydarzenia z udziałem Carnage’a. Tego typu albumy często są “rozwodnione”, jednak tym razem udało się zachować spójność i utrzymać zainteresowanie podczas lektury. Większość zeszytów nie sprawia wrażenia zapychaczy, wręcz przeciwnie - dodatkowe opowieści rozwijają prezentowaną historię i budują oczekiwania względem następnych wydarzeń.

Animal Man. Omnibus - recenzja

Ponad 700 stron, drugoligowy superbohater, komiksy z przełomu lat 80. i 90. oraz Grant Morrison za sterami scenarzysty – każdy z tych elementów może zarówno intrygować, jak i budzić obawy. Może dlatego „Animal Man. Omnibus” wydany jakiś czas temu w Polsce przez Egmont, przeleżał na mej kupce wstydu dobre kilka miesięcy. Na wstępie należy zaznaczyć, że choć słowo „Omnibus” brzmi dumnie i kojarzy się z ekskluzywnymi wydaniami zza Wielkiej Wody, tak egmontowy odpowiednik to po prostu zbiór wszystkich komiksów o Animal Manie ze scenariuszami Morrisona (w sumie 26 zeszytów regularnej serii i zeszyt specjalny) w standardowym „amerykańskim” formacie i bez oszałamiającej porcji dodatków. Mimo to wydanie tego komiksu w takiej formie to zacna inicjatywa, która pozwala poznać cały run o przygodach Buddy'ego Bakera i początki kariery Granta Morrisona.

The Boys, sezon 3 (Amazon Prime)

Do "The Boys" podchodziłem nieufnie, bo nie jestem fanem komiksu Ennisa i Robinsona. Nie lubię szokowania dla samego szokowania, męczą mnie żarty o kupie, a silenie się na przekraczanie kolejnych granic dobrego smaku dawno przestało mnie jarać. Serial zafundował mi jednak dobrze prowadzone postaci, które ewoluują i mają silne motywacje, do tego skomplikowany świat, który przewrotnie bawi się konceptem superludzi. 

Queenie. Matka chrzestna Harlemu - recenzja

Stephanie St. Clair, znana jako Queenie, nie doczekała się ze strony popkultury zasłużonej uwagi. Podczas gdy inni gangsterzy okresu prohibicji otrzymywali dedykowane im filmy i seriale, opiekunka Harlemem migała w tle „Cotton Clubu” Francisa Forda Coppoli, a w „Gangsterze” Billa Duke’a oddawała pierwszy plan męskiemu protagoniście. Szkoda, bo jej historia jest równie ciekawa.

Batman – Biały Rycerz przedstawia: Harley Quinn - recenzja

Uniwersum Białego Rycerza, które w ramach opowieści o Batmanie wykreował Sean Murphy, rozrasta się w zaskakującym tempie. Po dwóch tomach “głównej” historii dostajemy spin-off poświęcony postaci Harley Quinn. Kto czytał poprzednie komiksy Murphy’ego z tego świata, ten wie, że doktor Quinzel odgrywała tam niemałą rolę. Jak poradziła sobie w solowych przygodach?

Armada, tom 3 (wydanie zbiorcze) - recenzja

Trzeci zbiorczy tom “Armady” to kolejne cztery albumy serii, za którą odpowiadają Jean-David Morvan (scenariusz) i Philippe Buchet (rysunki), oryginalnie wydane w latach 2007-2010. To kolejne przygody Nävis, bohaterka tym razem weźmie udział w niebezpiecznej misji szpiegowskiej (tom “Pułapka”), odkryje tajemnice z własnej przeszłości (“Odzyskane wspomnienia”), odwiedzi planetę, której ustrój przypomina feudalną Japonię (“Niestały świat”), a także weźmie udział w polowaniu na płatnego mordercę (“Wolna strefa”).

Lucky Luke kontra Pinkerton / Usagi Yojimbo Saga, tom 9

Czasem wydaje mi się, że jestem już za stary na czytanie komiksów o Daltonach, samotnym kowboju i jego wiernym rumaku, Jollym Jumperze. Fabuła niekiedy wydaje się wtórna (w końcu seria liczy już ponad 80 tomów), żarty nie wywołują uśmiechu, a zakończenie przecież i tak jest odgórnie znane (wszystko wróci do starego status quo, a dzielny kowboj odjedzie w stronę zachodzącego słońca nucąc pod nosem piosenkę). I wtedy pojawia się taki album jak “Luky Luke kontra Pinkerton”. Komiks wypełniony pomysłami, wartką akcją i gagami, które idealnie trafiają w moje poczucie humoru. Śmiem twierdzić, że to jeden z najlepszych komiksów stworzonych w ramach tego cyklu już po śmierci Rene Goscinnego.

Daredevil [Mark Waid], tom 1 - recenzja

“Daredevil” Marka Waida to kontynuacja serii “Daredevil Nieustraszony!”, za którą na przestrzeni lat odpowiadali m.in. Kevin Smith, Brian Michael Bendis, Ed Brubaker czy Andy Diggle. Fragmenty pisane przez Bendisa i Brubakera to jedne z najlepszych komiksów superbohaterskich Marvela, a jednocześnie wizja po uszy zanurzona w posępnej estetyce noir. Komiks Waida to nie tylko nowe otwarcie, w które wskoczyć mogą czytelnicy nieznający poprzednich przygód Śmiałka, ale również o wiele pogodniejsze podejście do pisania serii o Daredevilu.

Coś zabija dzieciaki, tom 4 - recenzja

Po masakrze w Archer’s Peak James Tynion IV i Werther Dell’Edera zaciągają hamulec. Zamiast rzucić Erikę, łowczynię dziecięcych mar, do nowego miasteczka, twórcy decydują się przybliżyć czytelnikom historię protagonistki. Cofają się w czasie o kilka lat, gdy bohaterka okazała się „dzieckiem, które przeżyło” – co zaprowadziło ją prosto do domu Slaughter. Nie będzie zaskoczeniem, że powitanie ze strony większości „domowników” nie należało do najmilszych. Czwarty tom „Coś zabija dzieciaki”, ukazuje jej początki w organizacji.

Stranger Things, sezon 4 vs. seriale Star Wars

Z opóźnieniem nadrobiłem czwarty sezon "Stranger Things" i utwierdziłem się w przekonaniu, że to kawał porządnej nowoprzygodowej telewizji. Seans wypadł tym bardziej korzystnie, że na świeżo mam w pamięci i tragiczną "Księgę Boby Fetta" i najwyżej średniego "Obi-Wana Kenobiego". Czy powinno zestawiać się razem te pozycje? Na pewno zarówno serial braci Duffer, jak i seriale z gwiezdnowojennego uniwersum oparte są na nostalgii za spielbegowsko/lucasowskim Kinem Nowej Przygody i opierają się na recyklingu treści w lepszym lub gorszym wydaniu.

Deadly Class, tom 8: Nigdy nie wracaj - recenzja

Ósmy tom „Deadly Class” to powrót Marcusa, nastoletniego protagonisty serii o szkole dla młodocianych zabójców, do bycia największym edgelordem w okolicy. Na świecie jest niewiele rzeczy, których brakowało mi mniej od jego niekończących się wewnętrznych monologów, przepełnionych teen-agnstem i rozdrapywaniem dawnych ran. Mimo to kolejna odsłona Zabójczej Klasy wciąż trzyma zadowalający poziom.

Avengers. Wojna światów. Tom 4 - recenzja

Czwarty tom przygód Najpotężniejszych Ziemskich Bohaterów jest dla Jasona Aarona chwilą na złapanie oddechu. Chociaż akcja komiksu w swej ogromnej większości obejmuje wydarzenia z crossovera „Wojna światów”, na jego stronach nie znajdziemy satysfakcjonującego uzupełnienia któregoś z wątków głównej serii. Zamiast tego scenarzysta woli przyjrzeć się swoim bohaterom – walczącej z dzikością jadeitowego olbrzyma She-Hulk, wspomagającego Avengers Gorilla-Mana oraz zebranego przez Phila Coulsona Amerykańskiego Szwadronu Sztandarowego.

Wojna światów - recenzja

Już za niedługo do kin powróci Thor, tymczasem na polskim rynku swój koniec ma epopeja o marvelowym bogu piorunów pióra Jasona Aarona. Podchodząc do „Wojny światów”, obawiałem się typowego crossovera z Domu Pomysłów: z mnóstwem postaci, chaotyczną akcją i bez właściwej fabuły, za to z masą odsyłaczy do kilkudziesięciu tie-inów. Przyznaję, zostałem pozytywnie zaskoczony lekturą.

Sandman. Zabawa w Ciebie / Szkło, śnieg i jabłka oraz inne historie - recenzja

Fani twórczości Neila Gaimana powinni być ukontentowani. W ostatnim czasie na rynku pojawiły się dwa komiksy sygnowane jego nazwiskiem. Pierwszy to wznowienie kolejnego tomu Sandmana - “Zabawy w Ciebie”. Drugi to zbiór trzech historii bazujących na opowiadaniach brytyjskiego pisarza. Pokrótce przyglądam się obu tytułom.

X-Men: Era Apocalypse’a, tom czwarty: Zmierzch - recenzja

Zaczęło się od trzęsienia ziemi, czyli śmierci Charlesa Xaviera i ustanowienia nowej linii czasowej. Kończy się odliczaniem do nuklearnej zagłady. „Era Apocalypse’a” od początku nie bawiła się w subtelności, a finał zrealizowany jest wedle starej zasady „więcej, głośniej, mocniej”. Dzieje się sporo, trupy po obu stronach barykady liczone są w dziesiątkach, bohaterskie poświęcenie serwowane jest na zmianę z bolesnymi zdradami. Mimo to trudno przyznać, by koniec „Ery Apocalypse’a” miał jakikolwiek ciężar.

"Ter. Obcy" i "On Mars. Nowy świat" - nowe serie sci-fi od Taurusa

W ostatnim czasie wydawnictwo Taurus Media wypuściło na rynek dwa frankofońskie komiksy science-fiction. Albumy w formacie A4 i twardej oprawie liczą po 64 strony i oba są zaledwie wstępem do większych opowieści.