Uncanny X-Men: Powstanie i upadek imperium Shi’Ar – recenzja

X-Men zawsze zajmowali szczególne miejsce w moim serduszku. Doskonale pamiętam moment, gdy jako pięcioletni chłopiec dostałem w swoje łapki wydany przez TM-Semic zeszyt zawierający ostatni rozdział "Dark Phoenix Saga". Oczarowała mnie grupa kolorowych bohaterów, z których każdy wyróżniał się w jakiś sposób. Nie umiałem wtedy jeszcze czytać, więc każdego z nich obdarowałem własną ksywką. Wielu rzeczy nie wyłapałem (np. tragizmu finału), nie rozumiałem za bardzo, dlaczego bohaterowie przegrywają (przecież to byli ci dobrzy). Ale X-Men zostali ze mną na bardzo, bardzo długo.

Teraz na szycie mojej komiksowej kupki wstydu znalazł się wydany przez Egmont tom z „Powstaniem i upadkiem imperium Shi’Ar”, które w Stanach ukazało się na przełomie lat 2006 i 2007. Zbieżności z "Dark Phoenix Saga" jest całkiem sporo – wątek Feniksa powraca za sprawą Rachel Grey, X-Men znów lecą w kosmos i mierzą się ze Strażą Imperialną, wspomina się małżeństwo Xaviera z Lilandrą. Osią fabuły jest pościg mutantów za przedstawionym w „Morderczej genezie” Vulcanem, trzecim z braci Summers. Niestety, lektury nie potrafiły mi umilić nawet chwile, gdy wspominałem pierwsze spotkanie z X-Men sprzed 25 lat.

Mad Max: Na drodze gniewu - recenzja

Seria George’a Millera długo szukała własnej tożsamości. Zaczęło się od brutalnego, policyjnego kina samochodowego poruszającego motyw zemsty, które w drugiej części cyklu przeszło w archetypiczne z dzisiejszego punktu widzenia post-apo, by następnie wymieszać tę stylistykę z Kinem Nowej Przygody spod znaku Spielberga i Lucasa w (niemal) familijnym wydaniu dla całej rodziny. Dzięki swej niejednoznaczności, rewolucyjnej wizji pustynnego świata po apokalipsie, wyraźnej nutce szaleństwa i charyzmatycznemu bohaterowi trylogia Millera ma dziś status kultowej. Na drodze gniewu zbiera wszystkie najlepsze elementy poprzedników i zgodnie z dzisiejszymi standardami podnosi je do potęgi – świat Mad Maxa jeszcze nigdy nie był tak szalony.

Catwoman tom 3: Pod presją

Dwa pierwsze tomy Catwoman z DC Deluxe pisane przez Eda Brubakera pokazały nam kocią włamywaczkę jako wielowymiarową bohaterkę z krwi i kości. Silną, niezależną kobietę, która strzeże najbiedniejszej dzielnicy Gotham, a za swą misję płaci krwią, łzami i ogromnym wysiłkiem. Z kolei sam świat przedstawiony w komiksie był mroczny i fascynujący. Scenarzysta sprowadzał akcję na ulicę - do najgorszych zaułków, wśród drobnych przestępców, handlarzy narkotyków, skorumpowanych gliniarzy i drobnych złodziejaszków.

Tom trzeci zatytułowany Pod presją skupia się na pojedynku Catwoman z genetycznie zmodyfikowanym zabójcą Zeissem wynajętym przez mafię, powraca wątek kultu kociej bogini, a w Gotham wybucha wojna gangów (pokłosie eventu War Games trwającego od października 2004 do stycznia 2005 i obejmującego tytuły związane z Batmanem).

Ghost Money - recenzja

„Ghost Money” to wielowątkowy thriller polityczny opisujący poszukiwania pieniędzy, jakie Al-Kaida miała zarobić po przeprowadzeniu zamachów z 11 września 2001 roku. Poszukujący ich agenci obawiają się, że tajemnicę zabrał ze sobą do grobu bankier organizacji. Na ich trop wpadają ponownie dopiero w 2028 roku. 

Amerykańscy agenci nie są jednak protagonistami opowieści, a jednymi z pobocznych antagonistów – głównym wydaje się rząd USA i powiązana z nim machina polityczna. Protagonistką jest Lindsay – młoda Brytyjka i nieśmiała idealistka. Podczas jednego z zamachów bombowych zostaje uratowana przez tajemniczą Chamzę. Piękna i bogata kobieta ukazuje jej życie, o jakim Lindsay nawet nie śniła – bogactwo, przepych i podróże na drugi koniec planety dzięki najnowszym technologiom. Zaraz potem znika. Zakochana w niej Brytyjka rusza na poszukiwania. Szybko okazuje się, że Chamzą są zainteresowani także amerykańscy agenci. Kobieta jest bowiem ściśle powiązana z pieniędzmi terrorystów.

Starlight. Gwiezdny blask - Duke McQueen powraca

Duke McQueen uratował świat. Inny świat, do którego dostał się przez tunel czasoprzestrzenny. Po powrocie do domu nikt mu nie uwierzył – jego niezwykłe opowieści o heroicznych czynach zostały potraktowane jak ględzenia wariata. Duke założył więc rodzinę i wiódł spokojne życie, co jakiś czas wspominając z rozrzewnieniem dawne przygody. Dziś jego żona nie żyje, a dorośli synowie są tak pochłonięci pracą, że nie mają czasu dla starego ojca. Duke coraz częściej wraca wspomnieniami do swych niezwykłych przygód. Wkrótce na jego podwórku wyląduje statek kosmiczny, a on będzie miał okazję sprawdzić, czy ciągle zmieści się w swój stary kombinezon bojowy.

INVINCIBLE, tom 2

W drugim tomie Invincible Robert Kirkman (scenarzysta) i Ryan Ottley (rysownik) z powodzeniem kontynuują to, co działało w tomie pierwszym – bawią się znanymi superbohaterskimi motywami (bez zadęcia i aspiracji do dekonstrukcji gatunku, za to ze sporym wyczuciem absurdu), a epickie potyczki między superbohaterami i superłotrami przeplatają dobrze zarysowaną obyczajówką.

Rękawica nieskończoności

Jako dzieciak najbardziej lubiłem komiksy z masą superbohaterów. Jasne, Spider-Man od Todda McFarlane’a fajnie wyginał się podczas walki z Lizardem, a zajebistość Ghost Ridera była dla kilkuletniego mnie nie do pojęcia. Ale gdy tylko w łapki wpadał mi „Mega Marvel” lub wydawany w klasycznych miesięcznikach fragment crossoveru, odlatywałem. Panic in the Sky? Batman i Superman razem – dlaczego nikt wcześniej na to nie wpadł? New Warriors – Siły światła, siły mroku? Ci Nowi Wojownicy to super ekipa, mają Firestar z kreskówki! I jeszcze są jacyś Avengers, ciekawe kto to?

Wspominam o tych komiksach, bo przy lekturze Rękawicy nieskończoności zalała mnie fala nostalgii. Założenia historii zna chyba każdy: by rozkochać w sobie panią Śmierć, Thanos zdobywa sześć kamieni nieskończoności. Te dają mu boską moc. Ekipa ziemskich i kosmicznych bohaterów musi połączyć siły, by stanąć z nim do nierównej walki.