Wiedźmin: Dzikie zwierzęta [Sztybor, Rerekina] - recenzja

Grudzień miesiącem wiedźmina - nowa książka, pierwszy zwiastun growej kontynuacji, a na dodatek kolejny komiks ze scenariuszem Bartosza Sztybora i rysunkami, które stworzyła tym razem Nataliia Rerekina. Sapkowski w “Rozdrożu kruków” opowiada o młodym Geralcie, którego charakter dopiero się wykuwa w pierwszych przygodach na szlaku. CD Projekt Red odda w ręce graczy Ciri jako główną bohaterkę. Z kolei w albumie “Dzikie zwierzęta” Sztybor i Rerekina zabierają czytelników na odludną wyspę, a Geralt trafia w sam środek konfliktu między myśliwymi, a tajemniczym plemieniem, które deklaruje ochronę każdego żywego stworzenia, również potworów. Nie przeszkadza im to jednak zabijać ludzi.

Giant Days, tom 14. Bądźmy w kontakcie - recenzja

"Chciałbym wiedzieć, że jestem w starych, dobrych czasach, zanim te się skończą" - powiedział grany przez Eda Helmsa Andy w finałowym odcinku amerykańskiego "The Office". Dla bohaterek "Giant Days" Johna Allisona i Maxa Sarina "stare, dobre czasy" właśnie się kończą. "Bądźmy w kontakcie" ukazuje ostatnie dni studiów Esther i Daisy. Obie razem z Susan spotykają się rok później. Czy ich przyjaźń przetrwa próbę czasu?

Batman: Mroczne zwycięstwo - recenzja

Lata mijają, a duet Jeph Loeb i Tim Sale dalej pozostają w absolutnej topce twórców komiksów o Batmanie. Ich “Długie Halloween”, będące niejako kontynuacją “Roku pierwszego” Millera i Davida Muzzucchellego, zapisało się w historii jako jedna z najlepszych opowieści detektywistycznych z zamaskowanym obrońcą Gotham w roli głównej. “Mroczne zwycięstwo, stworzona kilka lat później bezpośrednia kontynuacja tamtego komiksu, nie ustępuje poprzednikowi ani o krok. Wracamy do Gotham, które pogrążone jest w wojnie gangów, a Batman z pomocą Gordona toczy nierówną walkę o sprawiedliwość w mieście rozrywanym przez dziwolągi w kostiumach.

Transformers, tom 1. Zamaskowane roboty - recenzja

Wydany przez NAGLE! pierwszy tom "Transformers" autorstwa Daniela Warrena Johnsona to nowe otwarcie w komiksowych zmaganiach Autobotów z Decepticonami. Seria rozpoczęła się w 2023 roku i zdążyła już zgarnąć nagrodę Eisnera. Nie ulega wątpliwości, że fani ogromnych robotów od Hasbro powinni ją nadrobić. A co z pozostałymi czytelnikami?

Kneecap. Hip-Hopowa rewolucja - recenzja [Gutek Film]

Na ekranach kin prawdziwy sztos - "Kneecap. Hip-Hopowa rewolucja" to film, który mógłby zrealizować młody gniewny Guy Ritchie, gdyby u szczytu formy interesował go polityczny temat ocalenia ojczystego języka Irlandczyków zamieszkujących północną część kraju. To historia wyrastająca z tzw. kina dresiarskiego, ale mająca w sobie drugie dno, które czyni ją nie tylko przystępniejszą, ale też znacznie ciekawszą.

Strażnicy Galaktyki, tom 3. Ostatnia anihilacja - recenzja

Po wydarzeniach z drugiego tomu "Strażników Galaktyki" drużyna liczy kilkunastu członków. Tym samym zagrożenie, z którym zmierzą się w finale serii, musi być odpowiedniej skali. Tak oto dostajemy zalew zła, który można porównać jedynie z falą anihilacji. By obronić galaktykę, Strażnicy będą musieli skorzystać z pomocy mutantów z Krakoi, sił Wakandy, a także samego Doktora Dooma. 

Batman/Superman. World’s Finest. Diabeł Nezha - recenzja

Pamiętam szok, gdy mając może 8 lat w szkolnej bibliotece odkryłem crossover, w którym ramię w ramię występowali Batman i Superman. Historia “Mroczny Rycerz nad Metropolis” miała bardzo klimatyczne, sugestywne okładki - tę z osłabionym przez kryptonit Supermanem oraz tę, na której skąpani w mroku bohaterowie pochylają się nad ciałem w kostnicy. Lata później jarałem się serią “Superman/Batman” Jepha Loeba i Eda McGuinnessa, którą wydawał Dobry Komiks (czemu, dziś nie potrafię zrozumieć). Nie zliczę też, ile razy w moim domowym magnetowidzie lądowała kaseta z animacją “Batman i Superman”, będąca sklejką odcinków “The New Batman Adventures” i “Superman: The Animated Series”. Łatwo więc zrozumieć, że sięgając po najnowszy ongoing DC z Egmontu - “Batman/Superman. World’s Finest” o podtytule “Diabeł Nezha” - czułem wręcz dziecięcą ekscytację.

Amazing Spider-Man, tom 13. Królewski okup - recenzja

Po utarczkach z różnymi demonami — tymi przeszłości i tymi z piekła rodem — Nick Spencer pozwala Peterowi Parkerowi odsapnąć i skupić się na przyziemnych sprawach. Czyli zarobku, gangach i obronie swoich najbliższych przed bandziorami.

Cyberpunk 2077: XOXO [Bartosz Sztybor, Jakub Rebelka] - recenzja

Najnowszy album z uniwersum gry “Cyberpunk 2077” zbudowany jest na przeciwnościach. To nieustanna sinusoida: tonalna i emocjonalna. Scenarzysta Bartosz Sztybor głównym środkiem wyrazu czyni kontrapunktowy montaż - dlatego też brutalnym obrazom towarzyszą rozważania o miłości. Ta niejedno ma oblicze: potrafi uskrzydlić, ale i wdeptać w glebę. Perypetie postaci co chwilę przypominają przygody bohaterów kreskówki. Pojemną metaforą okazuje się parafraza klasycznej animacji “Red Hot Riding Hood” (“Ognisty Czerwony Kapturek”) z 1943 roku, gdzie Wilk-milioner traci głowę dla piosenkarki-Kapturka. Tak też dzieje się w świecie “Cyberpunk 2077”, Wilkiem w tym równaniu jest jednak najtwardszy bandzior, morderca bez skrupułów, który dzięki wszczepom jest nie do zatrzymania; zaś Kapturkiem - tajemnicza kobieta z przeszłości.

X-Statix, tom 3. Żyć, nie umierać - recenzja

W trzecim tomie przygód "X-Statix" żegnamy się z drużyną celebrytów-mutantów. Z niektórymi już na zawsze — chociaż za sprawą Jonathana Hickmana opracowano technologię wskrzeszania osób z genem X, bohaterów z brutalnego reality show Petera Milligana i Mike'a Allreda trudno znaleźć wśród mieszkańców Krakoi.

 

Nie powinno to dziwić, ponieważ X-Statix byli od początku mocno oderwani od nie tylko głównego uniwersum Marvela, ale nawet świata X-Men. Wydaje się, że po latach powrócił tylko Doop, wcielony swego czasu przez Jesse'ego Aarona do Instytutu kierowanego przez Wolverine'a. Pan Wrażliwiec i jego ekipa byli bohaterami swoich czasów, gdy reality TV dopiero się kształtowały. Dziś satyra z telewizji początku lat zerowych, a także komiksów superbohaterskich tamtego okresu, wypada nieco siermiężnie.

Super Man: Historia Christophera Reeve'a - wrażenia

Pierwszy strzał na American Film Festival i od razu snajperska precyzja - dokument "Super/Man: The Christopher Reeve Story" to prawdziwa petarda. 

Superman. Powrót Kal-Ela - recenzja

"Superman. Powrót Kal-Ela" to crossover porządkujący uniwersum Człowieka ze Stali. Tytułowy bohater wraca na ziemię po długiej nieobecności i pobycie na Świecie Wojny. Kolejne zeszyty to więc festiwal przywitań i nadrabiania zaległości. Z jednej strony mamy emocjonalne połączenie z synem (co niejako stanowi epilog do przygód Jona pisanych przez Toma Taylora), z drugiej okazję do wspominek z Jimmym Olsenem, starcie z Luthorem, przerwane niczym pojedynek szachowy i wznowione w tym samym miejscu, a także kilka mniej lub bardziej poważnych problemów. Wśród nich burzliwa dyskusja z Nowymi Bogami, wspólna przygoda z Batmanem, a także nowy przeciwnik, który dysponuje machiną zdolną odebrać moce Supermanom.

Batman, tom 2. Człowiek Nietoperz z Gotham — recenzja

Chip Zdarsky robi z Batmanem to, co Donny Cates z Thanosem. Kreśli taką historię, którą sam chętnie przeczytałby jako czytelnik. W pierwszym tomie, w którym Nietoperz mierzył się z Failsafe'em, mechanizmem neutralizacji superbohatera w razie przekroczenia przez niego granicy, uraczył nas prostą historyjką z jasną stawką, która garściami czerpała z mitologii Batmana i całego uniwersum DC. Była to szybka i miła lektura, zakończona cliffhangerem, po którym zaraz chciałem sięgnąć po kontynuację.

"Rządy X. Marauders" - recenzja komiksu

Drugi tom Marauders zaczyna się od trzęsienia ziemi. Kate Pryde i Emma Frost konfrontują się z Sebastianem Shawem, co kończy się efektowną, chociaż baaardzo nierówną bijatyką. Zgodnie z prawem Hitchcocka napięcie powinno tylko rosnąć, prawda? Niestety, nie w tym przypadku.

Rządy X. Hellfire Gala — recenzja

Jak mutanci zrobią imprezę, to popijawa filmowych Mścicieli z "Czasu Ultrona" chowa się ze wstydu. Mieszkańcy Krakoi urządzili swoją wersję Met Gali, wystroili się w wymyślne stroje, sprosili gości i są skupieni na tym, by wszyscy bawili się dobrze, nikt nie zginął, a przy okazji było na bogato i widać, że się powodzi. Jeśli zastanawiacie się, czy jest jakaś intryga rozwijana na przestrzeni 12 zeszytów wchodzących w skład grubego tomu, muszę was rozczarować. "Hellfire Gala" to impreza widziana z różnych punktów widzenia. Niektóre fabułki się przeplatają, inne nie.

"Smoła" [Piotr Marzec, Kultura Gniewu] - recenzja

Strzeżcie się wszyscy, którzy wchodzicie do tego lasu nieskrępowanej wyobraźni. Tu sen i jawa idą w parze, wirując w szalonym tańcu, a fikcja jest motorem napędowym rzeczywistości, jej sercem bijącym w rozedrganym rytmie wrażeń. W “Smole” Piotra Marca, tym komiksowym garncu, w którym warzy się magiczny eliksir lynchowsko-burnsowskich fascynacji, miesza się niskie i wysokie, dobre i złe, ambitne i rozrywkowe. Tylko od czytelnika zależy, co wyciągnie z tych historii. Ci z Was, którzy oczekujecie linearnej fabuły, porzućcie wszelką nadzieję - spodziewajcie się niespodziewanego i przygotujcie się na opowieść o szkatułkowej strukturze, która potrafi nieźle zryć beret.

Goldorak [wyd. Elemental] - wrażenia

Transformers, Voltron, Pacific Rim, Power Rangers - od dzieciaka jarałem się wielkimi robotami. Gdy więc wydawnictwo Elemental zapowiedziało, że wyda komiks “Goldorak” postanowiłem po niego sięgnąć i sprawdzić, co też francuscy twórcy, korzystający z japońskiego dorobku, mają do pokazania w tym temacie. Oryginalny serial anime “Yūfō Robo Gurendaizā” nadawany był w kraju Kwitnącej Wiśni w drugiej połowie lat 70. i w naszym kręgu kulturowym wydaje się mniej znany, niż chociażby popularne przygody Autobotów i Decepticonów czy emitowany na RTL7 “Generał Daimos”. Tym chętniej sięgnąłem po komiks.

X-Men. Saga Miotu — recenzja

Dzięki wydawnictwu Mucha Comics polski czytelnik może w końcu zapoznać się z klasycznymi przygodami X-Men, które swego czasu ominęło wydawnictwo TM-Semic. Wydarzenia z "Sagi Miotu" mają miejsce po historii "Days of Future Past" i odejściu Angela z zespołu, a przed dołączeniem do niego Rogue i Rachel Summers. W składzie podopiecznych Charlesa Xaviera znajdowali się wówczas Cyclops, Storm, Wolverine, Colossus, Nightcrawler i Kitty Pryde.

Hill House Comics. Lodówka pełna głów - recenzja

"Lodówka pełna głów" scenarzysty Rio Youersa i rysownika Toma Fowlera to kolejna opowiastka grozy sygnowana logiem Hill House Comics. To zarazem sequel "Kosza pełnego głów", w którym młoda dziewczyna o imieniu June mierzyła się z grupą skorumpowanych policjantów z małego miasteczka i przetrzebiała ich populację dzięki pomocy magicznego toporka.

Włoski Skarbiec. Najlepsze komiksy: Giorgio Cavazzano. Tom 4 - recenzja

Czwarty tom serii “Włoski skarbiec” zbiera komiksy Giorgio Cavazzano z przełomu wieków. To cztery historie stworzone od 1995 do 2005 roku oraz dwie jednoplanszówki. Otrzymujemy więc komiksy w pełni ukształtowanego twórcy ze złotego okresu jego disneyowskiej twórczości. Ma to oczywiście wiele zalet - wśród których trzeba wymienić poziom prezentowanych hisotryjek - ale też i wady - jak choćby fakt, że to na tyle popularne komiksy, że wszystkie poza jednym już ukazały się kiedyś po polsku.

Gotham. Rok pierwszy i Batman. Biały Rycerz przedstawia: Pokolenie Jokera - recenzja

We wrześniu 2024 jak co roku obchodzimy Dzień Batmana, a wydawnictwo Egmont rzuciło na półki księgarń dwa tytuły rozgrywające się wokół najpopularniejszego bohatera DC Comics. Co prawda w obu Nietoperz pojawia się jedynie w tle, ale oba powinny trafić w gust jego wielbicieli. Choć pozornie “Gotham - Rok pierwszy” i “Pokolenie Jokera” to dwa zupełnie odmienne albumy, można w nich znaleźć wspólny mianownik, dlatego postanowiłem zestawić je ze sobą na potrzeby niniejszego tekstu.

Marvels. Wydanie jubileuszowe — recenzja

Wydana w 1994 roku miniseria "Marvels" Kurta Busieka i Alexa Rossa była odą do komiksów Domu Pomysłów, a mianowicie jego pierwszych dekad. Złotej Ery, podczas której debiutowali tacy herosi jak Kapitan Ameryka, Namor i pierwsza Ludzka Pochodnia. Srebrnej Ery, gdy Stan Lee, Jack Kirby, Steve Ditko i inni twórcy powołali do życia najbardziej rozpoznawalnych superbohaterów wydawnictwa. W końcu początków Brązowej Ery, gdy zamaskowani herosi stracili swoją niewinność.

Wojownicze Żółwie Ninja. Ostatni ronin - recenzja

“Wojownicze Żółwie Ninja. Ostatni ronin” zapowiadany był jako odpowiednik “Powrotu Mrocznego Rycerza” w świecie żółwich wojowników. Dystopijna przyszłość, w której twardą ręką rządzi Klan Stopy, oraz ostatni sprawiedliwy - jedyny ocalały z czterech braci, wojownik napędzany żądzą zemsty, który nie boi się drastycznych rozwiązań. Brutalna, mroczna fabuła garściami korzystająca z tego, co prezentowano na przestrzeni czterdziestu lat w komiksach, serialach i grach o Nastoletnich Wojowniczych Żółwiach Ninja. Do tego w stworzenie komiksu zaangażowani byli legendarni współtwórcy TMNT, Kevin Eastman i Peter Laird. Wszystko wskazywało więc na to, że czeka nas murowany hit. Co więc poszło nie tak?

Coś zabija dzieciaki, tom 7 - recenzja

Gdy poznaliśmy Erikę Slaughter, broniła nastoletniego chłopca przed mordującym dzieci potworem w sennym miasteczku, położonym pośród gór i lasów. Jej druga przygoda zabrała ją do pustynnej mieściny, w której słońce zdaje się nie zachodzić, a roślinności nikt nie widział od dekad. Tym razem przyszło jej bronić nastoletniej dziewczynki. Czyli tak jakby wszystko na opak. Tylko mordujący dzieci potwór się zgadza.

Thor, tom 2 [Donny Cates] - recenzja

W filmie "Thor: Ragnarok" Odyn pyta swojego syna, czy jest bogiem gromów, czy może młotków? To samo mógł sobie pomyśleć nordycki superbohater na początku drugiego tomu autorstwa Donny'ego Catesa. Dopiero co zabił Galactusa, stawił czoła Czarnej Zimie i Donaldowi Blake'owi. Gdy wszyscy ucztują, Thor nie potrafi się cieszyć. Wszystko przez Mjolnir, który czasem wydaje się strasznie ciężki, a w rękach innych osób — między innymi Lokiego — niesamowicie lekki. Co to za bóg młotków, który nie potrafi kontrolować swojego oręża?

“Potwór z bagien. Zielone piekło” - recenzja

DC Black Label prezentuje autorskie komiksy, koncentrujące się na postaciach znanych z komiksów DC Comics. Historie osadzone poza głównym kontinuum dają twórcom więcej swobody i pozwalają im przetestować fabuły, które normalnie nie mogłyby się ukazać. W albumie “Potwór z bagien. Zielone piekło” Jeff Lemire zabiera czytelników do świata, który jest spełnieniem najgorszych koszmarów ekologów. Globalne ocieplenie pogrążyło świat pod wodą. Ostatni ludzie żyją na jedynej pozostałości po suchym lądzie - górze, której szczyt wystaje ponad bezkresny ocean. Gdy trzy Parlamenty postanawiają skończyć z ludzkością (twardy reset), tylko jedna istota będzie w stanie powstrzymać ich demonicznego awatara - Alec Holland, znany jako Potwór z Bagien.

Amazing Spider-Man, tom 12. Porwana sieć - recenzja

Dwunasty tom pajęczego runu Nicka Spencera to moment oddechu. Czas podsumowań, długich dialogów i podniosłych monologów przed "kolejną wielką rzeczą". Trzeba przyznać, że ostatnio w świecie Petera Parkera działo się naprawdę sporo. Konfrontacja z Kindredem i Sin-Eaterem oraz oczyszczenie Normana Osbrona z szaleństwa zostawiły swój ślad na przyjaznym Pająku z sąsiedztwa. A żeby poradzić sobie z targającymi nim emocjami, będzie musiał prosić o pomoc niezawodną Mary Jane Watson.

"Smocza krew" Bedu - wrażenia

Do lektury “Smoczej krwi” legendarnego Bedu zasiadłem z czystą głową. W dzieciństwie nie czytałem “Hugo” i ten album wciąż jest na mojej liście zaległości. Jedni powiedzą, że co ze mnie za krytyk, skoro zabieram się za nowe dzieło autora, nie znając jego magnum opus. Drudzy może docenią, że na ocenę “Smoczej krwi” nie wpłynie nostalgia za “Hugo” i powszechny sentyment do tamtego tytułu. Jak więc wypada najnowszy komiks autorstwa Bedu, w którym po 30 latach wrócił on do gatunku fantasy?

Corto Maltese. Nocny Berlin - recenzja

Szesnasty tom "Corto Maltese", noszący podtytuł "Nocny Berlin", zabiera czytelników w tajemniczą podróż przez dwie europejskie stolice w roku 1924. Poza tytułowym niemieckim miastem, dzielny marynarz odwiedzi również czeską Pragę - a wszystko to, próbując rozwiązać tajemnicę śmierci przyjaciela oraz przy okazji chcąc zdobyć magiczny artefakt, który nie może wpaść w niepowołane ręce. W tle rosnąca w siłę nazistowska ideologia, okultystyczne rytuały oraz szczypta szpiegowskiej intrygi, w którą zamieszane są przyszłe filmowe gwiazdy.

Reckless: Za mną po kres (tom 5) - recenzja

Piąty tom "Reckless" o podtytule "Za mną po kres" to w pewien sposób pożegnanie z bohaterami serii Eda Brubakera i Seana Phillipsa. Tak jak wcześniej dostajemy solidną intrygę kryminalną, rozgrywającą się w mrocznych latach 80. Tytułowy Reckless wyrusza na poszukiwanie zaginionej dziewczyny, samotnie przemierzając puste autostrady i odwiedzając wyludnione przydrożne motele, a trop wiedzie do przestępczej rodziny, której członkowie zaczynają ginąć jeden po drugim. A wszystko to po wielkim trzęsieniu ziemi, które sparaliżowało San Francisco.

Dragon Ball: Advanced Adventure (GBA 2004) - wrażenia

Blast from the past o mocy Kamehameha! Odkryłem ostatnio, że w przeglądarce internetowej można znaleźć emulator starych konsol. Nie zastanawiając się długo, odpaliłem "Dragon Ball Advanced Adventure", czyli grę pierwotnie dedykowaną następcy GameBoy Color. Pomyślałem, że pogram 20 minut, żeby trochę przewietrzyć głowę w przerwie od pisania tekstów. Wsiąkłem na maksa i w sumie w trzy godziny skończyłem całą grę.

Kaczogród. Korona Majów i inne historie z roku 1963 – recenzja

Na szczęście są na świecie rzeczy, które się nie zmieniają. Wśród nich jest poziom komiksów o Kaczogrodzie autorstwa Carla Barksa. Artysta znów zabiera nas w wyprawy w poszukiwaniu skarbów lub przybliża bolączki czekające na kaczora szukającego (nie zawsze) uczciwej pracy.

Heroes Rebrorn. Odrodzenie bohaterów - recenzja

Szwadron Sztandarowy powstał jako żart — drużyna złoczyńców, która jednorazowo zmierzyła się a Avengers. Twórcy oparli jej członków o postaciach z Ligi Sprawiedliwości konkurencyjnego DC Comics. Hyperion był wariacją Supermana, Nighthawk Batmana, Doctor Spectrum Green Lanterna, a Whizzer (później Blur) Flasha. Drużyna powróciła później w heroicznej wersji i wzbogacona o Power Princess, czyli zmarvelowaną Wonder Woman.

Kajko i Kokosz. Szkoła latania. Wydanie urodzinowe - recenzja

Lubię wszelkiej maści hołdy dla uznanych twórców, które dają możliwość zobaczenia, jak z kultowymi postaciami poradziliby sobie inni twórcy, często pokolenie albo dwa młodsi. Po “Nowych przygodach Kajka i Kokosza” i “Opowieściach z Mirmiłowa”, które prezentowały zupełnie nowe historie w świecie dwóch dzielnych wojów, przyszedł czas na kolejny eksperyment wydawnictwa Egmont. Tym razem dostaliśmy “Szkołę latania”, jeden z klasycznych albumów Janusza Christy i lekturę szkolną, w całkowicie nowej szacie graficznej.

Recenzja gry "Marvel's Spider-Man 2" (PlayStation 5)

Swoją przygodę z PlayStation 5 zacząłem oczywiście od exclusive'a, czyli sequela produkcji, która sprawiła, że wróciłem do grania w 2020 na większą skalę (lockdown też pomógł). "Marvel's Spider-Man 2" to w sumie powtórka z rozrywki (miks części pierwszej, o której wspominam w poprzednim zdaniu, i samodzielnego dodatku o Milesie Moralesie), ale rozgrywka wciąż sprawia masę frajdy, fabuła czerpie garściami z komiksów, a oba Pająki (w grze na zmianę wcielamy się w Petera i Milesa) mają serca po właściwej stronie.

Most Heksagon - recenzja

Gdy w świecie przyszłości pojawia się równoległy wymiar o niestabilnym kształcie i znika w nim para naukowców, jedynym ratunkiem dla kartografów może okazać się ich córka obdarzona parapsychicznymi zdolnościami. W podróż w nieznane razem z nią wyruszy rozumny robot Staden. Jakie niebezpieczeństwa napotka na swej drodze ta niezwykła para?

"Murder by the Book", czyli Steven Spielberg kręci "Columbo"

Wiedzieliście, że pierwszy wyemitowany odcinek "Columbo" (nie licząc dwóch pilotów, które powstały wcześniej) nakręcił Steven Spielberg?

"Murder by the Book" trwa 76 minut i opowiada o morderstwie autora kryminałów. To jednocześnie pokaz błyskotliwości młodego reżysera (na planie miał 24 lata), jak i jego pokory. Z jednej strony znajdziemy tu elementy charakterystyczne dla autora "Szczęk", z drugiej - są one tak naturalnie wplecione w narrację, że łatwo je przeoczyć. Twórcy serii chcieli filmowego rozmachu i go dostali, a dla Spielberga była to przepustka do kręcenia pełnometrażowych produkcji.

Savage Avengers. Tom 3 - recenzja

W trzecim tomie "Savage Avengers" Conan oraz bohaterowie Marvela ostatecznie konfrontują się z czarnoksiężnikiem Kulan Gathem. Dla scenarzysty Gerry'ego Duggana jest to pretekst, by pobawić się uniwersum Domu Pomysłów i zobaczyć, jak zareaguje ono na spotkanie z Barbarzyńcą z Cymerii.

X-Men. X Mieczy - recenzja 1 i 2 tomu

"X Mieczy" jest pierwszym crossoverem w świecie X-Men po rozpoczęciu "Świtu X", w którym mutanci Marvela przenieśli się na wyspę Krakoę. Bohaterowie i złoczyńcy zaczęli działać wspólnie ku budowie lepszej przeszłości. Wszyscy zmarli zostali wskrzeszeni, a społeczność dzieci atomu w końcu mogła mówić o bezpiecznej utopii, która w "X Mieczy" oczywiście znajduje się w ogromnym niebezpieczeństwie.

Batman i Dylan Dog. Cień nietoperza - recenzja

Album “Batman i Dylan Dog. Cień nietoperza” to klasycznie pomyślany crossover, czyli spotkanie dwóch popularnych bohaterów z różnych światów. Tym razem obrońca Gotham City musi połączyć siły z Detektywem od Spraw Koszmarów, by powstrzymać Jokera i doktora Xarabasa. Od początkowej niechęci, do owocnej współpracy - mimo że scenarzysta Roberto Recchioni i rysownicy Werther Dell’Edera oraz Gigi Cavenago włożyli w “Cień nietoperza” sporo serducha i miłości do obu ikonicznych bohaterów, to jednocześnie nie wymyślają oni koła na nowo. Jedni mogą powiedzieć, że podobną historię czytali już wiele razy, inni docenią sprawną realizację.

Przesilenie [Joanna Sępek, Kultura Gniewu] - wrażenia

"Przesilenie" to historia fantasy z antropomorficznymi zwierzakami, które idą ubić smoka w magicznym świecie. Wcześniej, niczym w standardowym RPG-u, muszą zebrać drużynę i wykonać szereg misji pobocznych, by zdobyć doświadczenie. Czy Joanna Sępek serwuje nam odgrzewanego kotleta i nie sili się na oryginalność?

Batman. Failsafe. Tom 1 - recenzja

W klasycznej historii "JLA: Wieża Babel" Marka Waida plany na pokonanie każdego z członków Ligii Sprawiedliwości, które Batman nakreślił "na wszelki wypadek", wpadają w ręce złoczyńców. "Failsafe", pierwszy tom przygód Nietoperza od Chipa Zdarsky'ego, przybliża nam, jak wyglądałyby podobne procedury bezpieczeństwa tyczące się Bruce'a Wayne'a i co stałoby się, gdyby wybuchły one swojemu twórcy w rękach.

Furia [Kultura Gniewu] - recenzja komiksu

Legendy arturiańskie, które stanowią punkt wyjścia dla “Furii” (scen. Geoffroy Monde, rys. Mathieu Burniat), od lat inspirują kolejnych twórców. Niekiedy służą do stworzenia monumentalnego cyklu fantasy (“Mgły Avalonu” Marion Bradley), innym razem są podstawą opowieści dla najmłodszych (seria książek “Był sobie raz na zawsze król” T.H. White’a, disneyowska animacja “Miecz w kamieniu”), nie brakuje również postmodernistycznej zabawy w łączenie legend ze współczesnym kinem gatunkowym (film “Król Artur: Legenda Miecza” Guya Ritchie’ego). “Furii” najbliżej do tej ostatniej kategorii - rewizjonistycznej opowieści na nowe czasy.

7 przeciw chaosowi - recenzja

Harlan Ellison to klasyk sci-fi, autor licznych opowiadań i laureat nagród, który pisał m.in. odcinki “Strefy Mroku”, “Ucieczki Logana” czy oryginalnego “Star Treka”. Ten klasyczny sznyt doskonale widoczny jest w jego komiksowym albumie “7 przeciw chaosowi”, który narysował inny klasyk - Paul Chadwick, kojarzony z kolei z komiksowymi “Gwiezdnymi Wojnami”. Taki duet twórców to mieszanka wybuchowa, która spodoba się wszystkim, którzy tęsknią za oldschoolowym science-fiction z elementami przygodowego fantasy.

Czarodzieje i ich dzieje, tom 5 - recenzja

"Czarodzieje i ich dzieje" żegnają się z czytelnikami w iście wybuchowym stylu. Przy każdej serii, która trwa od dłuższego czasu, jej twórcy muszą wykazać się pomysłowością, by utrzymać uwagę czytelników. W wypadku fantastycznych przygód disnejowskich bohaterów udaje się to, ponieważ w ostatnim tomie trafiają oni nie tylko na wyjątkowe problemy, ale ich rozwiązanie okazuje się nader zaskakujące.

Ultimate X-Men, tom 7 - recenzja

Kolejny tom "Ultimate X-Men", kolejny scenarzysta przejmuje odmłodzonych mutantów Marvela. Miejsce Briana K. Vaughana miał zająć Bryan Singer, reżyser filmowy uwielbiany w latach dwutysięcznych za udane przeniesienie przygód dzieci atomu na duże ekrany. Tyle że po raz kolejny coś się nie spięło, dlatego jego miejsce zajął Robert Kirkman.

Nightwing, tom 2: Bitwa o serce Bludhaven - recenzja

Pierwszy tom “Nightwinga” Toma Taylora i Bruno Redondo zachwycał eksperymentami w warstwie graficznej i fabułą, która wydobywała wszystko co najlepsze z postaci Nightwinga. Tom drugi kontynuuje dobrą passę, choć wydaje mi się bardziej zachowawczy wizualnie. Mniej tu zabawy z kadrowaniem, więcej klasycznych rozwiązań. Mimo że całości nie można odmówić dynamiki czy klimatu, to szkoda, że jeden z najbardziej charakterystycznych elementów serii praktycznie całkowicie zniknął w tomie drugim. Na szczęście fabularnie Taylor znów dostarcza bardzo dobrą historię.

Czarny Młot. Wizje Spiral City - recenzja

Album “Czarny Młot. Wizje Spiral City” to jak na razie najgrubsze polskie wydanie ze świata, który stworzyli Jeff Lemire i Dean Ormston. Po licznych albumach głównej serii i licznych spin-offach przyszedł czas na antologię, w której ze światem Czarnego Młota mierzą się różni twórcy w krótszych i dłuższych opowieściach. Choć kanoniczne, to luźno powiązane z pozostałymi historiami serii, dziejące się wcześniej i później, czasem opowiadające o głównych bohaterach, a czasem - pobocznych. Wśród twórców m.in. Patton Oswalt, Geoff Johns, Chip Zdarsky, Mariko Tamaki, Kelly Thompson, Cullen Bunn, Scott Snyder, David Rubin a także ojcowie cyklu Jeff Lemire i Dean Ormston.

Lastman, tomy 11-12 (finał serii) - recenzja

Jedenasty i dwunasty tom serii “Lastman” to zwieńczenie przygód Adriana, Marianne i Aldany. Przygód brawurowych, różnorodnych i emocjonujących, które śledziłem z zapartym tchem, niejednokrotnie będąc zaskoczonym tym, co przygotowali dla mnie twórcy cyklu. Dość powiedzieć, że całość zaczyna się jak “Dragon Ball”, żeby potem skręć w stronę postapo w stylu “Mad Maxa”, cyberpunku i bardziej klasycznego fantasy. W najnowszych tomach to już mix, który kupuje się z całym dobrodziejstwem inwentarza.