Post 10 - Ujęcie Nieudane

Pewnego dnia kopnął mnie zaszczyt. Już chciałem mu oddać, bo kopnął mnie akurat w prawą rękę, którą piszę, ale się powstrzymałem bo to jednak kozak jest. Ten zaszczyt znaczy.
Okazało się, że zaszczyt stracił język i kopnięciem próbował mi zakomunikować, że Irek Mazurek zaprasza mnie do zrobienia Nieudanego Ujęcia do jego netowego komiksu Nowa Szokująca Teczka Mutująca. No i zrobiłem.


A tu scenarek.

Post Dziewiąty - Pytanie o sens życia p.1

Dlaczego niebo w The Batman jest czerwone albo ciemnozielone?

Post Ósmy - Nocny Jastrząb p.1

Nocny Jastrząb - fragment
Txt: Anonimowy Grzybiarz
Gfx: Xide

Night Hawk otworzył szeroko oczy, wyrwany z nerwowej drzemki.
Nie umiał spać. W późnych godzinach nocy najlepiej myślał. Wtedy znajdował rozwiązania, brakujące elementy układanek. Noc była dla niego wyzwoleniem. A to błogosławieństwo przy jego pracy. Był prywatnym detektywem. Większość zleceń wykonywał w nocy włócząc się po klubach i zadając krępujące pytania. Dzień pracy tak na prawdę zaczynał się w nocy. był to jeden z powodów dla których w branży nazywano go Night.


Powrócił myślami do ciemnego pokoju.
Ktoś majstrował przy zamku.
Edward, zerwał się z łóżka.

Włożył dłoń pod materac i jego palce zacisnęły się na zimnej kolbie czterdziestki piątki.
Podkradł się do okna i wyjrzał, na oświetloną latarniami i bladym światłem księżyca ulicę.

Dwóch drabów w długich płaszczach obserwowało dom. Oparci byli o czarny samochód z cicho warczącym silnikiem.
Niespodziewany gość w tym czasie uporał sie z zamkiem i cicho uchylił drzwi. Światło z korytarza na chwilę zalało malutki przedpokój. Była to jednak wystarczająco długa chwila, by Hawk mógł zobaczyć, że nieznajomy dokręca do swojego rewolweru tłumik. Ukryty detektyw zobaczył jak trzy ciche strzały dziurawią łóżko.



Ciąg dalszy nastąpi...

Post Siódmy - Dla Motylka

Dla Ani, Motylka z okazji urodzin...


O! Aniu! Do Ciebie szedłem
i patrz co się pod tym kryło...

Aniu wiedz, że
pociągiem w klapkach jechałem do Rzeszowa
A to daleko dość od Krakowa

Aniu wiedz, że
w przedziale siedziały dresy
to były moje kresy

Aniu wiedz, że
kiedy mnie bili
myślałem o tamtej chwilii

Aniu wiedz, że
kiedy oczy me krwawiły
wspomnienia dodały mi siły

Aniu wiedz, że
Ty nazywałaś mnie swoją Biedroneczką
oni zaś głupią Pierdołeczką

Aniu wiedz, że
leżałem na ziemi
w szkole nie lubiłem chemii

Aniu wiedz, że
tamci mylili mnie ze stonką
musiałem oddychać przeponką

Aniu wiedz, że
chciałem pobawić się słomką
gdy z podłogi widziałem słonko

Aniu widz, że
pomogła mi pani Krysia
Mama Dżdżownisia

Aniu wiedz, że
przegoniła ona dresy
szybko uciekały te ABSy

Aniu wiedz, że
Dżdżowniś złym jest tu przykładem
bo jest jednośladem

Aniu wiedz, że
Dżdżowniś ma problemy ze składem
bo szoruje pokładem

Aniu wiedz, że
jak Dżdżowniś baka
to może mieć raka

Aniu wiedz, że
Twój brat jest gruby
bo je za dużo Huby-Buby

Aniu wiedz, że
kiedy z pociągu wysiadłem
na ławce siadłem

Aniu wiedz, że
gołębia ukradłem
ale zaraz wpadłem

Aniu wiedz, że
na komisariacie zeznałem
że się zakochałem

Aniu wiedz, że
w końcu przed drzwiami Twymi stanąłem
a że brudny byłem strasznie kląłem

Aniu wiedz, że
na progu Twoim całą noc czekałem
i tylko płakałem

Aniu wiedz, że
kiedy do Krakowa wróciłem
cały się rozkleiłem


O! Aniu! Do Ciebie szedłem
a Ciebie nie było...




Chciałbym też w tym miejscu złożyć najlepsze życzenia GiPowi.

Post Szósty - Mara Sigrun

Projekt postaci do komiksu Gjallar
(scenariusz - Anonimowy Grzybiarz i Marek Rudowski; rysunek - Marek Rudowski)

Plansza przedstawia Marę Sigrun, bohaterkę serii.

W telegraficznym skrócie:

Mara Sigrun jest gargolem. I to nie byle jakim gargolem, ale samiuteńką księżniczką gargoli. Córą króla znaczy... I tu chyba leży sedno problemu. Gargole, cóż, nie słyną ze zbytnio nowoczesnych poglądów na temat praw kobiet w społeczeństwie. Prawdę mówiąc to srodzy wojownicy, którzy smak walki stawiają ponad ciepło ognisk domowego. To... Ech, to banda gruboskórnych szowinistów, która uważa że nic gorszego nie może się przydarzyć mężczyźnie niż córka jedynaczka. Chociaż nie, może być coś gorszego. To córka jedynaczka, jeśliś jest królem gargoli.
Nie zrozumcie ich źle, król gargoli kocha swa córkę. Wątpia straci ten, który twierdzi inaczej. Tylko, że... no... Księżniczka nigdy nie zostanie królem. Zawsze będzie tą -ową, a przed -ową zawsze będzie król-, w gramatyce i w życiu. A w takiej sytuacji drużyna najlepszych wojowników, z którymi przelewaliście krew i przepiliście rogi miodu, nagle zdaje wam się bandą nieokrzesanych, wulgarnych chamów nie dorastających do pięt waszej jedynej córeczce. Ech, teściowie...

P.S. Dociekliwszy mogą dostrzec tu wpływy pewnej serii animowanej o tytule "Gargoyles", produkcji Walt Disney Company.

Post Piąty - Marco Sharps

Projekt postaci do komiksu Gjallar

(scenariusz - Anonimowy Grzybiarz i Marek Rudowski; rysunek - Marek Rudowski)

Plansza przedstawia Marco Sharpsa, jednego z głównych bohaterów serii.
"a halfelf and a hole bastard"

Post Czwarty - Kalth Snorgoth

Projekt postaci do komiksu Gjallar
(scenariusz - Anonimowy Grzybiarz i Marek Rudowski; rysunek - Marek Rudowski)

Plansza przedstawia Kaltha Snorgotha, bohatera serii.

W wielkim skrócie:

Kalth jest trollem. Wbrew temu co można wnioskować po jego wyglądzie jest okazem zdrowia, a to dlatego, że:
- wszystkie trolle są zielone
- wszystkie trolle są za wysokie i (za) chude
- trolle charakteryzują się wysoką przeżywalnością (szybko się kurują), i może strzała w głowie to lekka przesada, ale łapiecie o co chodzi.

Trolle z gruntu są dość monotematyczne. Czas, który nie poświęcają polowaniom, spędzają na projektowaniu i budowaniu, głównie mostów. Jeśli zagadniesz pierwszego lepszego trolla, możesz być pewien, że już przy pierwszym kielichu będziesz znał różnicę między przyczółkiem a izbicą. Przy drugim nauczysz się zakładać pęta z zamkniętymi oczyma.

Kalth był o tyle wyjątkiem od reguły, iż skupił się na jednej z tej dziedzin i nie było to uganianie się za zającami. Wysłany na studia do miasta wrócił do swej rodzinnej wioski pełen zapału, wizji szklanych domów i zerowego talentu myśliwskiego. Zgodnie z tradycją, będąc w obowiązku przejść inicjację Myśliwego, przeszedł przyśpieszony kurs polowania (lądując przy tym kilka razy w przełyku swych przyszłych ofiar).
Ostatnio widziano go w towarzystwie podłego szubrawca i stręczyciela Marco Sharpsa, co jest smutnym dowodem na upadek szkolnictwa wyższego.

Post trzeci - Straszne!

Dla szczęśliwców, którzy widzieli Mrocznego Rycerza:


by Lex Luthor

I dorzucę jeszcze coś absolutnie genialnego. Jak wszyscy wiemy Bale ryczy jako Batman, tak, że trudno go zrozumieć. Nie tylko my, zwykli śmiertelnicy, mamy z tym problemy:




Joker też nie rozumie.

Link do powyższego video jakby nie działało.

Post drugi - Szafa Pełna Głodu

Szafa Pełna Głodu

Bardzo stare opowiadanie stworzone dla kumpla, który bał się szaf jak był mały (a ja byłem mały jak je pisałem)...
Potem przerobione na komiks. Rysunkami (które całkiem zgrabnie mu wyszły) zajął się GiP, który z tego co pamiętam jutro ma urodziny (najlepszego!).


Tytuł opowiadania - Szafa Pełna Głodu - to swoisty hołd oddany Mignoli i jego komiksowi "Szkatułka Pełna Zła"

Post pierwszy - Say Hello

Grzybiarz tu. Założyłem tego bloga, coby czasem móc się pochwalić jakimś opowiadaniem, komiksem czy innym takim. Coby czasem jakąś reckę fajnego komiksu zamieścić czy dobry film polecić. Żebyście byli ludziska na bieżąco, jak woda w rzece. Od dzisiaj w tym miejscu będę się żalił na czym świat stoi. Albo leży, bo może akurat się zmęczył. Mam nadzieję, że nie będzie leżał na nikim z Was, bo to chyba niesmaczne, a poza tym niewygodne dość.
Tak więc blog Grzybiarza rusza. Godzina W nadeszła.
Nie będzie lekko.
Niech Moc będzie z Wami ludziska.
Trzymajta się ramy.