474 - Shelf porn 2014 - zdjęcia komiksów, zdjęcia książek

Ostatni post roku i tradycyjnie - półeczki! Mija dziesiąty rok, odkąd zacząłem magazynować w pokoju książki i komiksy. Sporo czasu i sporo makulatury, nie ma to tamto! Najpierw zdjęcia, a później jeszcze kilka słów na koniec.

 

473 - Kick-Ass 3 - żegnaj, panie Lizewski

Hit-Girl siedzi w więzieniu. Kick-Ass, do niedawna przywódca grupy zamaskowanych superbohaterów, postanawia odwiesić strój płetwonurka na kołek i wieść spokojne życie u boku ukochanej. Nemezis bohaterów, Mother Fucker, leży w szpitalu, a do miasta przybywa jego wuj - nikczemny Rocco Genovese, który chce podporządkować sobie wszystkie mafijne rodziny. Nie zabraknie krwi, seksu ani humoru.

472 - Rozmowy na dwie głowy: Olive Kitteridge

Coraz częściej seriale telewizyjne zanim trafią na mały ekran, pokazywane są widzom wielkich festiwali. Miało to już miejsce w Cannes i Sundance, a niedawno tendencja ta pojawiła się w Wenecji, gdzie swoją premierę miała Olive Kitteridge w reżyserii Lisy Cholodenko. O serialu rozmawiają Mateusz Piesowicz i Jan Sławiński.

471 - Filmy o Conanie bez Conana

Kto tęskni za barbarzyńskim Conanem, ten powinien sięgnąć po dwie produkcje filmowe luźno oparte na prozie Roberta E. Howarda, w których ten bohater się pojawia, ale z pewnych przyczyn, o których więcej w tekście, wcale się tak nie nazywa.

470 - Recenzja: Wzorzec zbrodni Warrena Ellisa

John Tallow właśnie stracił partnera. Przymusowy urlop szybko się kończy, gdy detektyw zostaje przydzielony do beznadziejnego śledztwa. W mieszkaniu w starej kamienicy przy Pearl Street odkryto składowisko broni. Z każdej zabito jednego człowieka, na barki Tallowa spada zadanie rozwikłania wielu umorzonych w przeszłości spraw i połączenia ich sensowną teorią. Wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, gdy okazuje się, że ułożenie broni w mieszkaniu nie było wcale przypadkowe…

469 - Recenzja: Szefowie Wrogowie 2 (Horrible Bosses 2, reż. Sean Anders, USA 2014)

Jeszcze niedawno trzej kumple nieudacznicy Nick, Kurt i Dale byli upokarzani, wykorzystywani i molestowani przez swoich przełożonych. Teraz są właścicielami firmy sprzedającej słuchawki prysznicowe, z jakich mógłby korzystać James Bond. Niczym w samoobsługowej myjni ich produkt najpierw oblewa delikwenta wodą, a następnie namydla. Ten cud techniki w ogromnej liczbie zamawia Bert Hanson, dzięki czemu firma może wziąć pożyczkę na rozkręcenie interesu. W ostatniej chwili miliarder wycofuje się jednak z transakcji – firma plajtuje, a Hanson będzie mógł zdobyć słuchawki za bezcen. Oszukani przyjaciele zostają z niczym, ale w ich głowach kiełkuje szalony pomysł. Nie zastanawiając się długo postanawiają porwać syna miliardera i zażądać okupu…

468 - Kosmiczny detektyw Funky Koval

Debiutujący w 1982 roku w miesięczniku Fantastyka Funky Koval był jednym z pierwszych polskich komiksów sensacyjnych w PRLu skierowanych do dorosłego odbiorcy. Gdy kioski były zalewane wielotysięcznymi nakładami propagandowych Żbików, a dzieci zaczytywały się przygodach Kajka i Kokosza, Kleksa bądź Tytusa, Funky stanowił ciekawą alternatywę zrealizowaną w „zachodnim stylu”. Podobnie jak Orient Men Tadeusza Baranowskiego w zawoalowany sposób komentował polską rzeczywistość.

467 - Justice League 3 - Throne of Atlantis czyli Liga idzie na dno

Po tym jak Arthur, znany również jako Aquaman, zrzekł się tronu Atlantydy, jego miejsce zajął przyrodni brat. Niestety nowy władca oceanów nie jest tak pokojowo nastawiony do Ziemian jak jego poprzednik. Nie do końca jasne wydarzenia prowadzą do wzajemnej agresji między dwoma światami. W końcu Atlanci wychodzą na powierzchnię w jednym celu: by zniszczyć mieszkańców nadwodnego świata. Wybucha wojna, która pogrzebie w podwodnych grobowcach wiele niewinnych ofiar...

466 - Historia zbrodni cz. 5: Maciej Słomczyński, Joe Alex i Kazimierz Kwaśniewski

Debiutujący jako prozaik pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku, Joe Alex napisał osiem bardzo dobrze przyjętych powieści detektywistycznych oraz cykl powieści historycznych dla młodzieży Czarne okręty. Pisarz bardziej znany pod swym prawdziwym nazwiskiem, dziś jest powszechnie szanowany jako chyba jedyny człowiek na świecie, który przełożył w całości wszystkie dzieła Szekspira.

To nie pomyłka, Maciej Słomczyński, piszący pod kryptonimem Joe Alex, stworzył w ubiegłym wieku kilka klasycznych powieści detektywistycznych. Powody „odwrócenia się od ambitnej literatury”, którą na co dzień się zajmował, były dwa: umiłowanie kryminalnych historii i przyzwoite zarobki, dzięki którym pisarz mógł robić to, na co miał ochotę.

465 - Tajfun i szeregowiec Kromka

Wydawnictwo Ongrys systematycznie od kilku lat raczy czytelników wznowieniami komiksów często już zapomnianych, a sygnowanych nazwiskami tzw. klasyków. W najnowszym rzucie możemy przeczytać Przygody szeregowca Kromki Jerzego Wróblewskiego i dowiedzieć się, jak bohaterski wąsacz Tajfun rozwiązuję Zagadkę układu C-2.

464 - Chew: Przysmak konesera - komiks palce lizać!

Detektyw Tony Chu jest cybopatą. Posiada niespotykaną umiejętność – kęs każdego jedzenia pozwala mu odkryć historię spożywanego posiłku. Wie, na jakim drzewie rosło jabłko, które ugryzł, wie gdzie i jak zabito krowę, z której później zrobiono burgera. Jego niespotykane umiejętności szybko zostają dostrzeżone przez wydział przestępstw szczególnych amerykańskiego departamentu ds. żywności i leków (w skrócie: FDA), najpotężniejszej organizacji na świecie. Świecie, w którym mięso kurczaka jest nielegalne, podobnie jak kurze jaja, a morderców można schwytać kosztując ciał ich ofiar.

 

463 - Przed INTERSTELLAR: science fiction w złotej dekadzie Hollywood

Lata pięćdziesiąte w Hollywood to złoty okres kina gatunków. W tym samym czasie Amerykę trawił strach i niepokój związane z Zimną Wojną i wyścigiem zbrojeń. Napięte nastroje społeczne doskonale odzwierciedlały fabuły kolejnych spektakularnych widowisk spod znaku science fiction.

Po pierwszej próbie jądrowej przeprowadzonej przez Rosjan Amerykę opanowała panika. Nic więc dziwnego, że część filmów opowiadała o inwazji Marsjan z czerwonej planety (metafora państwa komunistycznego), którzy zastępowali Amerykanów ich sobowtórami (co było metaforą działalności szpiegowskiej).

 

462 - Słodko-gorzki smak życia – recenzja filmu Brud (Filth, reż. Jon S. Baird, Wielka Brytania 2013).

Kim jest Bruce Robertson, główny bohater Brudu? To pijak, narkoman, seksoholik i sprawny manipulator. To również stróż prawa, próbujący rozwiązać zagadkę morderstwa i wygrać wyścig po awans na stanowisko inspektora. By jednak tego dokonać, będzie musiał wyeliminować konkurencję, do czego zabierze się z właściwą sobie przebiegłością i bezwzględnością. Piękna kariera, dzięki której odzyska żonę i córkę, a także odpokutuje dawne winy, wydaje się być na wyciągnięcie ręki.

461 - Umarłem na Gibraltarze, historia jak Star Wars i cenzura jak w Związku Radzieckim

Jeśli czytaliście mój tekst o Umarłem na Gibraltarze to wiecie, że nie byłem zachwycony. Bardziej jednak od samego komiksu rozczarowuje zachowanie jego scenarzysty. 

Na fanpage'u Umarłem na Gibraltarze najpierw wyzywa mnie od recenzentów "dla których historia to tyle co Star Wars", twierdzi, że jeden z zarzutów w recenzji jest bezpodstawny (ma do tego prawo, jak najbardziej), a gdy linkuję w komentarzu recenzję (skoro już cytuje moje słowa, to warto, żeby każdy wiedział skąd pochodzą) i wyjaśniam dokładnie o co mi chodziło (bo może się nie zrozumieliśmy, a w recenzji czegoś nie doprecyzowałem) to usuwa komentarz wysyłając mi wcześniej wiadomość z prywatnego profilu, że recenzja jest "niemerytoryczna i ogólnie katastrofalna".

460 - Umarłem na Gibraltarze, umarłem przy lekturze

Śmierć generała Władysława Sikorskiego, która miała miejsce 4 lipca 1943 roku na Gibraltarze, do dziś okryta jest mgłą tajemnicy. W katastrofie samolotowej zginęło kilkanaście osób, części ciał nie udało się odnaleźć. Do dziś nie wiadomo, czy był to wypadek czy zamach – teorie się mnożą, a kontrowersje nabierają na sile. 

 

W Umarłem na Gibraltarze scenarzysta Piotr Mańkowski stara się opowiedzieć, co według niego mogło być przyczyną tragedii. Mieszając fakty historyczne z własnymi pomysłami tworzy wielowątkową historię szpiegowską. Trzymając się wydarzeń i postaci znanych z kart historii dokłada starań, by wypełnić puste miejsca z czasu poprzedzającego śmierć Sikorskiego. Nie można mu odmówić ambitnej wizji, znajomości tematu oraz precyzji w mieszaniu faktów i mitów. 

459 - Historia zbrodni cz. 4: Noir - Raymond Chandler i Philip Marlowe [cdp.pl]

Rodzący się w pulpowych magazynach o czarno-białym środku i jaskrawokolorowych okładkach, czarny kryminał wprowadził wiele istotnych zmian. Detektywów adorujących szare komórki zastąpili spowici w prochowce twardziele o kwadratowych szczękach i pięściach ciężkich niczym płyty nagrobne.

458 - Moda w kinie, film i moda

W dzisiejszych czasach nie sposób odciąć się od mody. Nie tylko w sensie ubioru. Przenika ona każdy aspekt naszego życia – język (pamiętacie jak kiedyś się mówiło nie rób siary?), sposób bycia, styl życia; dotyczy starszych i młodszych, nie da się od niej uciec, nawet jeśli wydaje nam się inaczej. A jeśli się z tym nie zgadzacie, to koniecznie przypomnijcie sobie scenę z Diabeł ubiera się u Prady (2006, reż. David Frankel), w której Miranda Priestly (Meryl Streep), naczelna magazynu Runway, objaśnia Andrei (Anne Hathaway), że fakt, iż nosi nie niebieski, nie turkusowy, nie w barwie lapis lazuli, a modry sweter, jest wynikiem skomplikowanych mechanizmów, o których nawet nie ma pojęcia.

Powiększenie (1966, reż. Michelangelo Antonioni)

 

457 - Batman: Dark Victory - sequel doskonały

Mroczne zwycięstwo to bezpośrednia kontynuacja doskonałego Długiego Halloween. Seryjny morderca Holiday, zabijający tylko w święta, został zamknięty w Arkham. Jednak Gotham City wstrząsają kolejne brutalne mordy. Tym razem na celowniku są policjanci, a przy ich zwłokach ktoś zostawia wskazówki: kartki z grą w wisielca. Batman musi rozwiązać kryminalną zagadkę, zanim zginie więcej stróżów prawa. Ponadto zmaga się z niejasną, pełną niedopowiedzeń, relacją z Seliną Kyle - Catwoman, masową ucieczką szaleńców z Arkham i porachunkami między mafijnymi rodzinami. Właśnie wtedy, w Wayne Manor, pojawia się niespodziewany gość – młody, przerażony po śmierci rodziców, Dick Grayson…

456 - Historia zbrodni cz. 3 - Agatha Christie, Jane Marple i Hercules Poirot [cdp.pl]

Prawdziwą rewolucję do świata powieści kryminalnej wprowadziła Agatha Christie. Ta zdolna i niezwykle płodna pisarka, nazywana dziś nie bez powodu „królową kryminału”, niejednokrotnie decydowała się na zaskakujące i nieznane wcześniej rozwiązania. Wystarczy wspomnieć Zabójstwo Rogera Ackroyda (gdzie mordercą okazał się narrator powieści), Morderstwo w Orient Expressie (w którym zbrodni winni są wszyscy podejrzani) czy Dziesięciu murzynków (gdzie na odciętej od świata wyspie giną wszyscy jej tymczasowi mieszkańcy).

455 - Międzynarodowy Festiwal Komiksu (i Gier) w Łodzi 2014

I kolejny Międzynarodowy Festiwal Komiksu w Łodzi za nami. Jak zawsze było pięknie. Nauczony doświadczeniem i wrażliwy na głosy Czytelników, postaram się tym razem więcej napisać o spotkaniach, autorach i zapowiedziach, aniżeli o kolegach i piwie. Siedzicie wygodnie? No to jedziemy - to najbardziej profesjonalna relacja z festiwalu komiksowego, jaką kiedykolwiek napisałem.

454 - Relacja z 7. Festiwalu Muzyki Filmowej w Krakowie [cdp.pl]

Na Festiwal Muzyki Filmowej w Krakowie dotarłem dopiero w piątek, czyli w drugi dzień trwania imprezy (właściwie trzeci, jeśli liczyć również środę, gdzie poza wyświetleniem jednego filmu dla dzieci, pozostałe wydarzenia były zamknięte dla publiczności). Opuściłem więc oficjalne otwarcie połączone z wyświetleniem filmu Wyprawa Kon-tiki w wersji koncertowej z muzyką na żywo oraz kilka paneli.

Trafiłem jednak na koncert Game On / Duomo-Ignition z sekcji alterFMF w Małopolskim Ogrodzie Sztuki. Po krótkim zamieszaniu z wejściówką zasiadłem na koncertowej sali MOSu. Game On został podzielony na dwie części rozdzielone dosłownie trzyminutową przerwą.

453 - Historia zbrodni cz. 2 - Sherlock Holmes i Arthur Conan Doyle [cdp.pl]

Arthur Conan Doyle w 1887 roku powołał do życia detektywa wszech czasów. Sherlock Holmes zadebiutował w powieści Studium w szkarłacie – pierwszej otwierającej cały cykl o genialnym, acz ekscentrycznym śledczym. W sumie, Holmes pojawił się w 60 utworach: czterech powieściach i pięćdziesięciu sześciu opowiadaniach, które wyszły spod pióra Conan Doyle’a. Należy oczywiście do tego dodać całą masę historii stworzonych przez naśladowców Doyle’a, w których pojawia się Holmes, a które nie są kanoniczną wizją tej postaci.

452 - Saga - komiks roku?

Przedstawicieli dwóch zwaśnionych ras, obejmujących konfliktem całą galaktykę, połączyło uczucie, którego owocem jest nowo narodzone dziecko. W trójkę będą musieli oni uciec z planety pełnej wrogo nastawionych mieszkańców. Mogą liczyć tylko na siebie; każda z ras nie rozumie łączącej ich miłości i pragnie zguby kochanków, zaś na dziecko, będące niecodziennym połączeniem genów obu gatunków, polują łowcy nagród.

Wszyscy mówili, że muszę przeczytać Sagę. I wiecie co? Mieli rację.

451 - Action Comics 3 - Morrison zabił Supermana?

W trzecim tomie Action Comics Morrison żegna się z przygodami Człowieka ze Stali. Ponownie fabuła komiksu to istne pomieszanie z poplątaniem. Naprzeciw Supermana stanie bowiem istota z Piątego Wymiaru, Vyndktvx, która zrobi wszystko, by tylko pokonać przywódcę Ligi Sprawiedliwości. Wraz z bohaterami będziemy podróżować przez czas i przestrzeń, znajdziemy się na innych planetach albo w przeszłości, by już kilka stron dalej znaleźć się w przyszłości i w innym wymiarze. Nie zabraknie mnóstwa postaci drugoplanowych, z których część będzie doskonale czytelnikowi znana, a część zupełnie nowa.

450 - Historia zbrodni cz. 1 - Edgar Allan Poe i detektyw Dupin [cdp.pl]

„Śledztwo będzie naszą rozrywką” powiedział główny bohater Zabójstwa przy Rue Morgue Edgara Allana Poe. Do dziś to zdanie może być najkrótszą definicją powieści detektywistycznej.

449 - Sin City: Damulka warta grzechu [cdp.pl]

Ile warta jest damulka warta grzechu w mieście pełnym grzechu?

Po tym jak w latach osiemdziesiątych Frank Miller zrewolucjonizował komiks superbohaterski definiując na nowo postaci Batmana i Daredevila, na początku kolejnego dziesięciolecia postanowił zająć się projektem autorskim. Początkowo Sin City miało być zamkniętym, 48-stronicowym albumem. Historia Marva – twardziela o łapskach ciężkich niczym płyty nagrobne, który szuka zemsty na zabójcach prostytutki Goldie i łyka tony tabletek, by utrzymać w ryzach rozchybotany umysł – rozrosła się w sumie na trzynaście zeszytów i doczekała wielu kontynuacji wydanych przez Dark Horse Comics.

448 - Batman: Imperium Pingwina

Oswald Cobblepot, gdzieniegdzie znany jak Pingwin, zleca organizacji Ghost Dragons zabicie Bruce’a Wayne’a, jednak w ostatniej chwili zmienia zdanie i ratuje miliardera przed ognistym ostrzem zabójcy. Trafia na pierwsze strony gazet i staje się poważanym bohaterem. Gdy do miasta wraca Joker i Gotham pogrąża się w chaosie, interesy Pingwina postanawia przejąć jego asystent mianujący się Pingwinem Cesarskim. Na kryminalnej szachownicy Gotham nie braknie nowego gracza, Merrymakera, powróci również Poison Ivy i Clyface. Batman kolejny raz będzie miał pełne ręce roboty.

447 - Kiwi Kid na MFKiG 2014

Dziki Zachód, toster-rewolwerowiec i latające krowy!

Niestety nie w formie albumu ani shorta w jednym z poważanych periodyków, a jako praca zgłoszona do konkursu. Jeśli dobrze liczę to już siódmy shorciak z tym bohaterem (a licząc cameo w Goldenie nawet ósmy). Po Norbercie Rybarczyku (który również zaprojektował główne postaci), Pawle Grześkowie, Bartku Kuczyńskim i Annie Helenie Szymborskiej stroną graficzną zajęła się, debiutująca w takiej formie, Gosia Stępień.

446 - Obiboki feat. Śledziu - Osiedle Swoboda czyli Grzybiarza przygoda z piosenką

W marcu 2013 napisałem pierwszą w życiu piosenkę. Co prawda, zanim zajął się nią Łukasz Kolender (autor tekstu do tego hitu), był to raczej zbiór prostych rymów następujących po sobie dość nieregularnie w tempie, które śmiało można było uznać za kulawe. Ulepszony, zrytmizowany tekst o Osiedlu Swoboda trafił do zespołu muzyczno-komiskowego Obiboki, którego członkowie, Rybb i Szaw, obiecali zająć się podkładem muzycznym. Sprawa ucichła na kilka miesięcy.

445 - Dorwać Jiro - dajcie wody, bo sushi

Przyszłość, Los Angeles. Miastem rządzą Szefowie Kuchni walczący o wpływy. W sam środek zawieruchy trafia tytułowy bohater, Jiro, bezwzględnie przestrzegający kulinarnych zasad mistrz sushi. Każda ze zwalczających się frakcji będzie chciała pozyskać niezwykle uzdolnionego przybysza do własnych szeregów, on jednak ma zupełnie inne plany.

444 - TMNT 1990-2007: Natoletnie, zmutowane i zekranizowane [cdp.pl]

Pierwsza część Wojowniczych Żółwi Ninja, z roku 1990 w reżyserii Steve’a Barrona, gościła w mym domu dość często na ekranie telewizora za sprawą kopii zgranej z Polsatu na kasetę VHS. Choć to najstarszy obraz z kinowej tetralogii, to wciąż sprawia najlepsze wrażenie. Ogromna w tym zasługa mrocznego, poważnego klimatu. Choć żółwie się wygłupiają i rzucają żartami, to rzeczywistość, w jakiej przyszło im egzystować jest dość ponura.

443 - The Expendables 3: kabaret starszych panów

Sylvester Stallone staje na czele Niezniszczalnych po raz trzeci. Po odbiciu starego przyjaciela ferajna udaje się na rutynową (jak na ich standardy) akcję. Wszystko się jednak zmienia, gdy na ich drodze staje Stonebanks, założyciel i były członek ekipy, obecnie walczący po ciemnej stronie mocy. Barney Ross odsyła znanych z poprzednich części bohaterów na emeryturę, a samemu zbiera nowy skład, który pomoże mu w potyczce ze złowieszczym handlarzem bronią.

442 - Hellboy: The Strom and the Fury - coś się kończy, coś się zaczyna

Wszystko się kiedyś kończy. Wraz z przewróceniem ostatniej strony Burzy i pasji kończy się pewien etap w moim życiu – dwa tomy Hellboya: Spętanej Trumny były bowiem jednymi z pierwszych komiksów, które sobie kupiłem (nie licząc oczywiście pojedynczych Batmanów czy Donaldów) i dzięki którym prawdopodobnie piszę dziś te słowa. Hellboy towarzyszył mi przez cały okres świadomej, wciąż pogłębiającej się zajawki kolorowymi zeszytami, kadrami i dymkami, i żałuję, że przyjdzie nam się rozstać. Na szczęście będzie to godne pożegnanie, trzymające poziom całej serii, nawet mimo tego, że Hellboy przestał pić.

441 - Star-Lord w kapeluszu

Nawiązując do mych niegdysiejszych rozważań, premiera najnowszego widowiska Marvel Studios przyniosła nam nowego kandydata do Roli.

Dla mnie spoko. Mniej więcej ten sam poziom przypasowania do kapelusza, co u Chrisa Pine'a.

440 - [KONKURS] Wygraj bilety na Kosmiczny Maraton - WYNIKI!

Walka była zaciekła, konkurencja spora, a wybór trudny.

Poniższe filmy:

• Strażnicy Galaktyki (Guardians of the Galaxy), reż. James Gunn, USA 2014.
• Pacific Rim, reż. Guillermo del Toro, USA 2013.
• Na skraju jutra (Edge of Tommorow), reż. Doug Liman, Australia, USA 2014.

razem ze mną obejrzą zupełnie za darmo i z dolewką pepsi:
Tomek i Rodzyn

Dzięki za udział w zabawie. Zwycięzców proszę o jak najszybszy kontakt mailowy. Piszcie na:

AnonimowyGrzybiarz@gmail.com

439 - [KONKURS] Wygraj bilety na Kosmiczny Maraton

W najbliższy czwartek, 14.08.2014, w kinie Planet Cinema w Katowicach odbędzie się maraton filmów science-fiction:

• Strażnicy Galaktyki (Guardians of the Galaxy), reż. James Gunn, USA 2014.
• Pacific Rim, reż. Guillermo del Toro, USA 2013.
• Na skraju jutra (Edge of Tommorow), reż. Doug Liman, Australia, USA 2014.

Pierwsze dwa filmy ogromnie polecam, zapraszam do sprawdzenia recenzji tego drugiego, superprodukcji z Tomem Cruisem zaś nie znam, więc tym chętniej obejrzę.

Przed seansem wygłoszę krótką prelekcję dotyczącą Marvel Cinematic Universe i komiksowych Strażników Galaktyki. Zabawa zaczyna się o 23:00 i kończy o 5:50 następnego dnia. Będzie też konkurs z atrakcyjnymi nagrodami i darmowa dolewka pepsi. Krótko mówiąc: 

noc pełna atrakcji za 29 zło!

KONKURS!

Żeby jednak było jeszcze lepiej - dzięki uprzejmości Planet Cinema, mam do oddania dwa zaproszenia na maraton. By je zdobyć, wystarczy w komentarzu do tej notki napisać, 

jak wg. Ciebie powinna wyglądać adaptacja Kaczora Howarda osadzona w Marvel Cinematic Universe.

438 - Batman: Arkham Origins i garść informacji

Ograłem Batman: Arkham Origins. Choć kocham poprzednie części serii Arkham i z wytęsknieniem czekam na Arkham Knight, tak z kupnem Origins długo się wstrzymywałem. Wszystko za sprawą sporej ilości bugów, które utrudniają rozgrywkę, zabierają przyjemność oraz nie pozwalają w pełni skończyć gry (na szczęście tyczy się to misji pobocznych, główną fabułę można poznać bez przeszkód). Najbardziej w grach Arkham kocham samego Batmana, to, że można nim sterować i po prostu CZUĆ się Mrocznym Rycerzem - nieważne, czy akurat prowadzimy śledztwo, używamy wymyślnych gadżetów, po cichu, skąpani w cieniu, eliminujemy niczego nieświadomych przeciwników czy po prostu miażdżymy im kości w otwartym starciu. Jak dla mnie Batman przedstawiony jest w tych grach lepiej niż gdziekolwiek indziej - wiadomo, duży wpływ na to ma samo medium, dzięki któremu zachodzi znacznie większa interakcja między dziełem a odbiorcą niż w przypadku komiksu, animacji czy filmu. W tym aspekcie gra, podobnie jak dwie poprzednie produkcje, jest wyśmienita.

Fabuła jest dobra i zaskakująco prosta - nie jest to jednak wada. Black Mask wyznaczył nagrodę za głowę Nietoperza, którą spróbują strącić mu z karku najlepsi zabójcy na zlecenie - m.in. Bane (który wreszcie wygląda jak należy), Deathstroke (którym możemy pokierować w trybie wyzwań) czy Firefly. Wszystko dzieje się podczas wigilijnej nocy, brudne Gotham, śnieg i muzyka łącząca motywy z Powrotu Batmana Burtona i TDKR Nolana tworzą razem niesamowity klimat. Walki z bossami są wymagające i absorbujące, zdecydowanie lepsze niż w poprzednich częściach. Choć fenomenalny system walki nie zmienił się w porównaniu do Arkham City, to regularne walki na ulicach sprawiały mi o wiele mniej radości niż poprzednio. Mnóstwo smaczków dla komiksiarzy tylko dopełnia bardzo dobrej całości i jedyną rysą na tym niemal nieskazitelnym obrazie są wspomniane wcześniej bugi. Wisienką na torcie jest długość zabawy - po 16 godzinach, przejściu głównej fabuły i kilku misji pobocznych, nawet nie zbliżyłem się do ukończenia 40% gry.

437 - Severed. Pożeracz marzeń

Początek XX wieku, młody chłopak przemierza amerykańskie bezdroża, grając na skrzypcach. Nie interesują go pieniądze, którymi jest hojnie obsypywany przez słuchaczy, ma tylko jeden cel: chce znaleźć ojca. Zwiedzając wielkie miasta, poznaje głównie wielu złych ludzi, znajdzie też przyjaciela. Musi się mieć na baczności, gdyż jego małomiasteczkowa naiwność zostanie wystawiona na próbę. Po kraju grasuje bowiem prawdziwy potwór mający wiele masek.

436 - Guardians of the Galaxy - przeczytaj przed wizytą w kinie [cdp.pl]

W kinach króluje dziesiąty już film rozgrywający się we wspólnym filmowym Uniwersum Marvela – Strażnicy Galaktyki. O ile bohaterowie poprzednich filmów już od lat dziewięćdziesiątych cieszyli się w Polsce popularnością dzięki serialom animowanym i komiksom, tak Strażnicy Galaktyki mogą być dla wielu zupełnie anonimowymi postaciami.

Kto już dziś chce poznać fenomen Strażników Galaktyki oraz odrobić lekcje przed wizytą w kinie, ten powinien sięgnąć po zrestartowaną serię z 2008 roku. To właśnie na niej bazował James Gunn, przenosząc materiał źródłowy na ekran. Osobiście jestem wielkim fanem pracy Dana Abnetta i Andy’ego Lanninga, którzy odpowiadają za nowoczesną wizję komiksu. To właśnie dzięki tym scenarzystom przygody Strażników zyskały rzesze fanów.

435 - Z gnatem w chmurach - recenzja Bioshock: Infinite

W najnowszej części serii Bioshock, będącej prequelem dwóch poprzednich gier, przenosimy się z podwodnego miasta Rapture do Columbii – szybującej w chmurach metropolii. Jest rok 1912 i otacza nas alternatywna wizja Ameryki. Wchodząc w skórę Bookera DeWitta, musimy odnaleźć tajemniczą Elisabeth i oddać ją ludziom obiecującym uregulować w zamian nasze długi. Spore długi, należy dodać. Z pozoru proste zadanie szybko zmienia się w wielowątkową intrygę, a utopijną – jak mogłoby się wydawać – Columbię ogarnia coraz większe szaleństwo...

434 - Catwoman: When in Rome - dziewięć żyć i tydzień wakacji

Catwoman jedzie na wakacje! Wybór Rzymu wcale nie jest przypadkowy. Ponętna włamywaczka ma tam do załatwienia sprawy związane z mafijną rodziną Falcone. Z mrocznego Gotham City przenosimy się więc do słonecznych i malowniczych Włoch śledząc przygody Kotki, która będzie miała niewiele czasu na wygrzewanie się w słońcu. Szukając swych korzeni, załatwiając mafijne porachunki, kradnąc z Watykanu niezwykle ważny pierścień nie będzie mogła jednak zapomnieć o swym największym przeciwniku i największym kochanku – Batmanie.

 

433 - Spóźniona recenzja: "Troje" Sarah Lotz

Cztery katastrofy lotnicze. Setki ofiar. Troje ocalonych. Co było przyczyną tajemniczych wypadków? Zła pogoda, ludzkie niedopatrzenie? Atak terrorystyczny? Ingerencja kosmitów? A może to zapowiedź biblijnej Apokapipsy? Dlaczego ocalały tylko dzieci? Czy posiadają paranormalne zdolności? Czy to one były przyczyną tragedii? Na te pytania postara się odpowiedzieć Elspeth Martins – dziennikarka zajmująca się sprawą Trojga.

Komiksowe wcielenia Białego Wilka - Polch, Korzeniak, Trust i Oleksicki [cdp.pl]

Jeszcze zanim na początku nowego tysiąclecia serial i film wyprodukowane przez Telewizję Polską obdarły wiedźmina Geralta z resztek godności i nim w 2007 roku bohater stał się światowym fenomenem za sprawą gry komputerowej, w latach dziewięćdziesiątych cieszył się powodzeniem jako bohater komiksów.

W latach 1993 – 1995 wydano sześć zeszytów, które następnie zebrano w dwa twardookładkowe wydania. Adaptacją opowiadań Andrzeja Sapkowskiego zajął się wieloletni redaktor naczelny Nowej Fantastyki (w której Sapkowski debiutował, gdy pismo nie miało jeszcze w tytule przedrostka „nowa”), pisarz i scenarzysta – Maciej Parowski. Za stronę graficzną odpowiadał rysownik Bogusław Polch – obaj znani z przebojowej serii science-fiction Funky Koval.

Pod koniec 2005 roku Internet obiegła informacja o nowym komiksie z Białym Wilkiem w roli głównej. Do pisania scenariuszy miał powrócić Maciej Parowski, a za rysunki odpowiadać Przemysław „Trust” Truściński. Sam Trust nie tylko narysował jedną planszę do KKK, ale również odpowiada za projekty postaci do growego Wiedźmina. Zaprojektował m.in. wygląd głównego bohatera, strzygi i wiedźmińskiego amuletu – był więc doskonałym wyborem do reanimacji komiksowej serii. Planowanych sześć albumów miało powstać na zamówienie CD Projekt i być elementem kampanii promocyjnej pierwszej gry.

Cały tekst znajdziecie na cdblogu. 

431 - Hilda i ptasia parada

Hilda wraz z mamą przeprowadza się do miasta. Całkowicie zmienia się więc sceneria komiksu – z malowniczych gór i pagórków przenosimy się w urbanistyczne pejzaże. Samej Hildzie ciężko przyzwyczaić się do tej zmiany, zwłaszcza że troskliwa mama zabrania jej całymi dniami włóczyć się bez celu po okolicy, co Hilda ma niejako we krwi. Niebieskowłosa dziewczynka szuka więc pomocy u szkolnych kolegów – ci jednak okazują się zgrają dzieciaków pozbawionych wyobraźni, mieszczuchów, dla których szczytem zabawy jest obrzucenie kamieniami niewinnego ptactwa. Tak Hilda poznaje ptaka, który zapomniał, jak się lata, i wtedy zaczyna się Przygoda.

430 - Wolverine: Logan, czyli Hiroshima, mon amour z mutantami

Wolverine kolejny raz zwiedza Kraj Kwitnącej Wiśni. Wraz z powrotem do Japonii i próbą zamknięcia pewnej sprawy sprzed wielu lat wracają wspomnienia. Przenosimy się w czasie do ostatnich dni II wojny światowej. Logan i porucznik Warren uciekają z jenieckiego obozu i poznają pewną tajemniczą kobietę. Tu sprawy się komplikują, a ich reperkusje będą ciągnęły się za mutantem przez kilkadziesiąt kolejnych lat.

429 - X-Men: Days of Future Past - dwugłos, który nadszedł

Po bohaterskiej obronie Attyki, powstrzymaniu Zimowego żołnierza i przebujaniu się na pajęczynie, przyszedł czas na podróże w czasie u boku mutantów. Na ekranach kin gości właśnie kolejny film z serii X-Men, o podtytule Przeszłość, która nadejdzie. Czy przygody Wolverine'a i spółki utrzymują zaskakująco wysoki w tym roku poziom komiksowych adaptacji? Rozmawiają Jan Sławiński i Mateusz Piesowicz.

J(an): Pierwsza część X-Men z 2000 roku była jedną z pierwszych poważnych adaptacji komiksowych jakie widziałem. Do dziś pamiętam, jak wielkie wrażenie zrobiła na mnie początkowa scena z Wolverinem w klatce i jak katowałem taśmę na domowym odtwarzaczu VHS oglądając film niemalże w kółko. Potem przyszedł czas na X-Men 2, który był filmem jeszcze lepszym, a video znów nie miało chwili wytchnienia. X-Men: Ostatni Bastion był pierwszą częścią serii, którą zobaczyłem w kinie i... byłem zawiedziony. Podobało się, ale nie tak, jak w dwóch poprzednich odsłonach, czegoś brakowało, czegoś było za dużo. Dopiero później, przy powtórnym seansie w zaciszu domowego ogniska, będąc już bardziej świadomym widzem, Ostatni Bastion obnażył przede mną wszystkie swe wady. Dlatego cieszę się, że w przypadku Przeszłości, która nadejdzie na stanowisko reżysera powrócił Bryan Singer i odkręcił to, co Ratner zepsuł.

M(ateusz): Widzę, że podzielamy "miłość" do Ostatniego bastionu... Również pamiętam jak wielkim rozczarowaniem był dla mnie ten film, zwłaszcza, że po nim powstała jeszcze gorsza X-Men Geneza: Wolverine i cykl o mutantach wpadł w dołek, z którego wyciągać go musiał Matthew Vaughn ze swoją świetną Pierwszą klasą. Po tym nowym otwarciu wydawało się, że seria wróci na właściwe tory, tym bardziej, że ponownie zabrać miał się za nią Singer. Niepokoiło mnie tylko trochę nazwisko scenarzysty - Simona Kinberga, który był przecież współodpowiedzialny za skrypt do filmu Ratnera, a tutaj dostał nie lada trudniejsze zadanie, czyli w jaki sposób połączyć starą i nową ekipę, z zachowaniem chociaż podstaw logiki. Muszę przyznać, że wyszło mu to całkiem zgrabnie, choć trochę zastrzeżeń mam...

428 - Granie do góry nogami: Inversion

Inversion, gra twórców TimeShifta, miała sposobność stać się przebojem. Niestety autorzy gry zaprzepaścili swoją szansę. Poza świetnym pomysłem wyjściowym (świat pozbawiony grawitacji, możliwość zabawy prawami fizyki) Inversion nie oferuje nam niczego ciekawego. A szkoda, bo czuć tu zmarnowany potencjał.  

 Już sama fabuła niczym się nie wyróżnia. Po raz kolejny Ziemię atakuje obca rasa. Luthadores, bo tak nazywają siebie kosmici, dzięki specjalnej broni mogą wpływać na grawitację. Świat staje na głowie, a nam przyjdzie pokierować losami bohaterskiego policjanta – Davisa Russela, któremu jako jednemu z nielicznych udało się uniknąć niewoli. Wraz ze swym partnerem będzie musiał odnaleźć porwaną córkę. I przy okazji uratować świat. Nic nowego.

427 - Tańcząc w ciemnościach - recenzja gry Alan Wake

Kiedy w 2010 roku na konsole Xbox 360 ukazała się gra Alan Wake studia Remedy (twórców dwóch pierwszych części Max Payne'a), bardzo żałowałem, że nie mam w domu tej konsoli. W pewnym momencie byłem nawet tak zdesperowany, że rozważałem jej kupno. Wystarczyło jednak trochę cierpliwości i Alan Wake trafił również na komputery PC. Czy opłacało się czekać dwa lata? 

Pisarzem być

Tytułowy bohater gry jest pisarzem, który od pewnego czasu cierpi na twórczą niemoc. Niegdyś poczytny autor thrillerów dręczony przez senne koszmary od lat nie wziął do ręki pióra i nic nie wskazuje na to, by jego sytuacja miała ulec zmianie. Jedynym rozwiązaniem wydaje się wyjazd wraz z żoną do miasteczka Bright Falls, ucieczka od miejskich problemów i odpoczynek na łonie natury. Alan nie podejrzewa jednak, że w miasteczku jego najgorsze senne koszmary staną się rzeczywistością i będzie musiał walczyć o życie – swoje i ukochanej Alice. 

426 - Zagram po E3

Materiału na notki chwilowo brak, na pisanie nowych tekstów nie ma czasu (BO SESJA), więc dziś szybki przegląd tego, co zainteresowało mnie na E3.

Dla nikogo nie powinno być zaskoczeniem, że najbardziej wyczekiwana przeze mnie gra to oczywiście trzeci Wiedźmin. Dwójeczka jest chyba mą ulubioną grą ever, a Dziki Gon zapowiada się jeszcze lepiej.

425 - Superman: Fabułoodporny

Kuloodporny to dalsze zmagania Granta Morrisona z początkami Supermana. Obok efektownych potyczek z kosmitami, dostajemy historię z alternatywnego wszechświata, gdzie porządku broni czarnoskóry Superman będący jednocześnie prezydentem USA oraz perypetie Clarka Kenta. Wszystko uzupełniają kilkustronicowe „zapchajdziury” pisane przez Sholly Fisha czy Maxa Landisa opowiadające na przykład o sprzedawcy koszulek z logiem Supermana. Porywająca rzecz, nie ma to tamto!

Sam Morrison również chętnie skacze między tematami i stylistykami. Komiks mocno na tym traci, sprawia wrażenie bełkotliwego misz maszu, do którego wrzucono wszystko bez większego ładu. Wypełnione akcją pojedynki z kosmitami są przerażająco nudne i nie wzbudzają żadnych emocji, podobnie jak sami przeciwnicy Człowieka ze Stali. Nie pomagają również tragiczne miejscami dialogi („Kupiłem sobie nieco czasu”, „Ta, jasne. Niby po co?”, „A po to!” BANG!) i patetyczne przemowy. Część pomysłów może wzbudzać kontrowersje (Superman chirurgiem), jednak większość zupełnie czytelnika nie obejdzie.

Kuloodporny to komiks bardzo nijaki. Nie jest ani dobry, ani całkowicie zły, ale za to przerażająco mdły i nudny. Najlepiej z całego zbioru historii wypada ta, w której eS pojawia się jedynie w tle. Chłopak, który ukradł pelerynę Supermenowi to zgrabnie napisana i klimatycznie zilustrowana (choć śmierdząca komputerem na kilometr) opowieść o przemocy w rodzinie. Całkiem nieźle wypadają również perypetie bohaterskiego harcerzyka bez peleryny - gdy w cywilu zostaje strażakiem, a jego gospodyni okazuje się kimś zupełnie innym. W albumie znalazło się miejsce dla aż dziesięciu rysowników i inkerów oraz ośmiu kolorystów. Nie ma więc mowy o spójności warstwy graficznej, co również nie sprzyja płynności czytania i wybija z rytmu. Najlepiej radzą sobie Rags Morales i Ben Oliver, ale nie wybijają się ponad średnią. Nie są w stanie uratować kiepskiego odbioru całego albumu, który wypada moim zdaniem bardzo średnio. 

Recenzja została napisana dla serwisu AlejaKomiksu.com i tam pierwotnie opublikowana.

Tutaj pisałem o pierwszym i drugim tomie Ligi Sprawiedliwości, gdzie Superman wypada nieco lepiej na tle super-kolegów.