Marvel Zombies - recenzja

Kojarzycie to dziwne uczucie, gdy coś wywołuje nieprzyjemne emocje, a mimo to trudno przestać to robić? Czytanie “Marvel Zombies” jest jak rozdrapywanie strupa lub ruszanie chwiejącym się w dziąśle zębem. Lektura zbiorczego wydania miniserii Roberta Kirkmana, bogato uzupełnionej przez liczne dodatki (o czym zaraz), w najbardziej hardkorowych momentach może wywołać nudności. Nie ma tu taryfy ulgowej, scenarzysta leci po bandzie, a z każdym kolejnym zeszytem czytelnik szerzej otwiera oczy z niedowierzania. Bo Kirkman z każdą kolejną częścią swojej miniserii zaskakuje coraz bardziej w myśl zasady “albo grubo albo wcale”.

Scott Pilgrim zaskakuje [Netflix] - wrażenia

Po trzech odcinkach animowanych przygód Scotta Pilgrima mogę z pełną odpowiedzialnością powiedzieć jedno - polski tytuł nie kłamie. Bo serial zatytułowany "Scott Pilgrim zaskakuje" rzeczywiście potrafi zaskoczyć - wykorzystując fabularne elementy znane z komiksu Bryana Lee O'Malleya, gry video i filmowej adaptacji Edgara Wrighta, tworzy coś zupełnie nowego.

Znajdujemy ich, gdy są już martwi, tom 3 - recenzja

Fabuła „Znajdujemy ich, gdy są już martwi” Ala Ewinga i Simone Di Meo zaliczyła w ciągu trzech tomów niezły skok. Zaczęliśmy od przygód statku zbierającego pozostałości po martwych bogach, a kończymy na prowadzonej równolegle w różnych czasach opowieści, w której międzygalaktyczna polityka miesza się z poszukiwaniem odpowiedzi na najważniejsze tematy i najbardziej nurtujące pytania.

Luther Strode [wydanie zbiorcze] - recenzja

Do “Luthera Strode’a” wróciłem po dekadzie. W 2013 roku z zachwytem pochłaniałem kolejne strony pierwszej miniserii, a dziś miałem okazję nie tylko sobie ją powtórzyć, ale i poznać dalsze losy bohatera stworzonego przez Justina Jordana (scenariusz) i Tradda Moore’a (rysunki). Mój odbiór przez te dziesięć lat nieco się zmienił - być może nie jestem już tak bezgranicznie zachwycony (bo i przez ten czas przeczytałem sporo innych brutalnych komiksów, co innego zacząłem też w tekstach kultury bardziej cenić), ale wciąż uważam, że to kawał porządnej komiksowej rozrywki. Ale po kolei.

X-Statix 2. Powrót zza grobu - recenzja [Mucha Comics]

Nazwa nowa, ale ekipa w większości stara i dobrze znana. X-Force przemianowało się na X-Statix, ale nie dajmy się zwieść, to wciąż ta sama zgraja żądnych sławy, zblazowanych cyników. W drugim tomie zastajemy supergrupę rodem z TMZ w momencie zwrotnym – po śmierci U-Go Girl, najpopularniejszej i najstarszej stażem członkini ekipy, trwają gorączkowe poszukiwania jej następczyni. Tymczasem pojawia się konkurencja, a Pan Wrażliwiec ma coraz większe wątpliwości, czy nadaje się na przywódcę.

Ghost Rider. Danny Ketch - recenzja [Mucha Comics]

Liczący ponad 500 stron album “Ghost Rider. Danny Ketch”, który na naszym rynku ukazał się dzięki wydawnictwu Mucha Comics, to gratka dla wszystkich, którzy wychowywali się na komiksach superbohaterskich TM-Semic. Jeśli w latach 90. z zapartym tchem śledziliście przygody Spider-Mana, X-Men czy Punishera albo zaczytywaliście się w grubasach pokroju Mega Marvel to w komiksie o Duchu Zemsty znajdziecie sporo znajomych elementów.

Venom. Król w czerni - recenzja

Lubię sposób, w jaki Donny Cates pisze superbohaterszczyznę. Lubię to, jak składa on crossovery. Lubię fakt, że czytając jego Marvelki z jednej strony czuję się jak dzieciak, który ma do dyspozycji wszystkie figurki bohaterów i złoczyńców, a z drugiej dostaję wciągającą, dobrze poprowadzoną opowieść, która nie robi ze mnie głupka i działa według ustalonych wcześniej zasad. Zatem krótko – lubię „Króla w czerni”.

Włoski Skarbiec. Najlepsze komiksy: Giorgio Cavazzano - recenzja

„Włoski skarbiec” to nowa seria Egmontu, przybliżająca czytelnikom kolejnych twórców, którzy na przestrzeni lat dołożyli kilka cegiełek do świata wujka Sknerusa. Tym razem padło na początki Giorgia Cavazzano. W pierwszym tomie otrzymujemy pięć historii zrealizowanych miedzy 1972 a 1982 rokiem.

Wiedźmin: Ballada o dwóch wilkach - recenzja

“Ballada o dwóch wilkach”, trzeci Sztyborowy “Wiedźmin”, to trochę inny komiks niż dwa poprzednie (“Zatarte wspomnienia”, “Wiedźmi lament”) - weselszy, zabawniejszy, nastawiony na intertekstualną zabawę. Bardziej przypomina postmodernistyczne opowiadania Sapkowskiego z początków jego kariery (gdy na potrzeby przygód Geralta przepisywał znane baśnie), niż questy z gry zahaczające temat ludzkiej moralności i kondycji świata. Przede wszystkim udowadnia on, że scenarzysta Bartosz Sztybor, nagrodzony niedawno Hugo Award za komiks z uniwersum “Cyberpunk 2077”, coraz lepiej czuje się w świecie Sapkowskiego i towarzyszących mu gier CD Projekt Red.

Chłopi - recenzja filmu

"Twój Vincent", choć był ciekawym eksperymentem formalnym, to emocjonalnie pozostawił mnie zupełnie obojętnym, brakowało mu ciekawej fabuły i mimo stosunkowo krótkiego metrażu wymęczył mnie i znudził. Dlatego też "Chłopi" szybko zostawiają go daleko w tyle - nie tylko jeszcze bardziej imponują stroną techniczną animacji, ale w dodatku opowiadają wciągającą i aktualną historię, która bardzo dobrze radzi sobie na ekranie.

Wywiad: Rozmowa z kuratorem wystawy "Materia Kina" dr Adamem Uryniakiem

Wystawy “Kino Polonia” i “Materia Kina” zostały otwarte w Narodowym Centrum Kultury Filmowej w Łodzi 14 października. Zapraszam do przeczytania rozmowy z dr Adamem Uryniakiem - Specjalistą w Dziale Wystaw i Zbiorów NCKF oraz kuratorem wystawy “Materia Kina”.

Czarodzieje i ich dzieje. Tom 4 - recenzja

Napisana przez włoskiego scenarzystę Stefano Ambrosio historia wrzucała Mikiego oraz innych bohaterów ze stajni Disneya do fantastycznego świata magii, smoków, elfów, entów, krasnali i tym podobnych. W każdym tomie ekipa dziarskiej Myszki odkrywała nowe zaklęcia oraz odhaczała kolejne obowiązkowe punkty z krainy niesamowitości. Jednak nie ma się co czarować - że nadszedł w końcu czas, by odłożyć zaczarowane artefakty.

Venom, tom 4 [Donny Cates] - recenzja

Z komiksowymi tasiemcami jest tak, że łatwo wpaść w rutynę. Historia nagle zaczyna się ciągnąć w nieskończoność, celu nie widać, ale kolejne przeszkody na drodze bohatera szybko zmieniają się w zabawę z serii "kto bardziej przeskoczy rekina". Bogu dzięki za Donny'ego Catesa.

Scenarzysta ma tę ogromną zaletę, że planuje swoje historie na określony run, a ich przebieg stara się urozmaicić jak największą ilością atrakcji. Nie są to jednak pomysły od czapy, od których otwarta dłoń szybko zmierza do czoła. Cates to dzieciak zaczytujący się z pasją w komiksach, który postawił sobie za cel napisanie własnej historii i wywołanie w czytelniku efektu "wow" - "baw się tak, jak ja kiedyś". Często mu się to udaje.

Ostateczna przygoda Czopka Piotrka - recenzja

Wracając wczoraj pociągiem z MFK do domu, wchłonąłem kilka komiksów, które udało się kupić w Łodzi. Na pierwszy ogień poszła “Ostateczna przygoda Czopka Piotrka”, która uświadomiła mi, jak bardzo tęskniłem za komiksami Marka Lachowicza, choć nie zdawałem sobie z tego sprawy. Czy dobrze liczę, że ostatni album autora ukazał się ponad dekadę temu?

"Gen V" - spin-off "The Boys" - wrażenia z odcinków 1-3

W zeszły piątek na Amazon Prime pojawił się nowy serial "Gen V", czyli spin-off popularnych "The Boys". Podchodziłem nieco nieufnie (bo animowana antologia z tego świata średnio przypadła mi do gustu - miała fajne pomysły, którym brakowało rozwinięcia). Ale już po kilku minutach pierwszego odcinka (a w premierowy wieczór dostaliśmy ich aż trzy) wiedziałem jedno: będzie grubo.

Western w polskim kinie - "Prawo i pieść", "Wilcze echa" i "Róża"

Kino gatunkowe w Polsce nie kojarzy się z westernem. To gatunek przede wszystkim amerykański, który mitologizuje Dziki Zachód. W Polsce chętniej kręci się komedie, kino gangsterskie, niekiedy horror, a nawet science-fiction (od filmów Szulkina w rodzaju “O bi, o ba: Koniec cywilizacji” po Andrzeja Żuławskiego i jego “Na srebrnym globie”). Jednak i polska kinematografia może pochwalić się kilkoma westernami, które niekiedy - z racji osadzenia akcji np. w Bieszczadach - nazywa się “easternami”.

Historie przyszłości - świeże spojrzenie na klasykę polskiego kina - program edukacji filmowej Narodowego Centrum Kultury Filmowej w Łodzi

Dział Edukacji Filmowej Narodowego Centrum Kultury Filmowej od 2017 roku prowadzi cykl warsztatów “Historie Przyszłości”. Ich uczestnicy (m.in. grupy młodzieży szkolnej i studentów) każdego roku rekonstruują polskie filmy - m.in. “Faraona” Jerzego Kawalerowicza, “Psy” Władysława Pasikowskiego, “Golema” Piotra Szulkina czy “Przekładańca” Andrzeja Wajdy. 

Wokół wystawy "Kino Polonia" - postmodernistyczne komedie Juliusza Machulskiego

14 października w Narodowym Centrum Kultury Filmowej w Łodzi otworzy się wystawa “Kino Polonia”. Z tej okazji wróciłem do wybranych polskich komedii, czego efektem jest poniższy wpis o jednym z niegdyś moich ulubionych polskich reżyserów i jego postmodernistycznym ujęciu kina. Zapraszam do lektury tekstu o komediach Juliusza Machulskiego.

Kino Polonia - wystawa prezentująca 120 lat polskiej kinematografii już od 14 października w Narodowym Centrum Kultury Filmowej w Łodzi

14 października 2023 w Narodowym Centrum Kultury Filmowej w Łodzi zostanie otwarta monumentalna wystawa “Kino Polonia”. W ramach współpracy przez najbliższe dwa tygodnie tu, na Facebooku i Instagramie znajdziecie trochę materiałów o polskim kinie, które mniej lub bardziej będą nawiązywały do tej wyjątkowej wystawy. Będzie tekst o postmodernistycznych komediach, przypomnienie komiksowych losów Kazimierza Prószyńskiego, wywiad, liczne ciekawostki, a także quiz. Więcej informacji w rozwinięciu blognotki.

Coś zabija dzieciaki, tom 5 - recenzja

Po krótkiej przerwie od tropienia potworów Erica Slaughter wraca na łowy. Tym samym przed twórcami serii, scenarzystą Jamesem Tynionem IV i rysownikiem Wertherem Dell'Ederą, staje nie lada wyzwanie. Jak przedstawić kolejną "maszkarę tygodnia" w taki sposób, by utrzymać zainteresowanie czytelnika?

Spider-Man. Śmierć Jean DeWolff - recenzja

Lata po swej premierze "Śmierć Jean DeWolff" wciąż uchodzi za jedną z najpoważniejszych i najlepszych historii ze świata Spider-Mana. Pajęczy bohater poszukuje w niej zabójcy tytułowej pani kapitan, jednej ze swoich nielicznych sprzymierzeńców w policji. Konfrontacja z jej zabójcą sprawi, że bohater będzie bardzo blisko przekroczenia linii oddzielającej herosa od mściciela.

JSA. Złota Era - recenzja

Złota Era to okres w historii amerykańskich komiksów superbohaterskich od 1938 do 1956 roku. Właśnie wtedy rodziło się wielu znanych dziś bohaterów - Superman, Batman, Flash czy Green Lantern. Część z nich posiadała inne tożsamości, wyglądała inaczej, a ich moce miały inne źródło. Większość historii z tamtego okresu dla dzisiejszego czytelnika jest niestrawna - fabuły są naiwne, a rysunki toporne. Mimo to nie można nie docenić wkładu herosów Złotej Ery na rozwój światowej popkultury. Największe triumfy komiksu superbohaterskie tamtego czasu święciły podczas II wojny światowej, pełniąc funkcje propagandowe i trafiając na do żołnierzy na front. Po wojnie herosów w maskach i pelerynach zastąpiły horrory, westerny i opowieści sci-fi.

Nightwing, tom 1: Skok w światło - recenzja

Dick Grayson jako Nightwing broni mieszkańców Bludhaven przed przestępczością zorganizowaną, na czele której stoi przerażający Blockbuster. Zamaskowany bohater niespodziewanie dziedziczy wielką fortunę i postanawia ją przeznaczyć na walkę z problemem bezdomności w jego mieście. Nie wszystkim się to podoba i za głowę Graysona zostaje wyznaczona nagroda. Tak zaczyna się doceniony przez czytelników i krytyków run “Nightwinga” pisany przez Toma Taylora. W polskim zbiorczym tomie otrzymujemy dwa oryginalne trejdy, więc to tylko początek atrakcji.

"Ultimate X-Men", tom 6 vs. "X-Men. Świt X", tom 2 - opinia

W sierpniu wydawnictwo Egmont wypuściło na rynek dwa tomy serii o Mutantach Marvela. Mowa o szóstym tomie “Ultimate X-Men” ze scenariuszem Briana K. Vaughana oraz drugim tomie świeżej serii “Świt X” pisanej przez Jonathana Hickmana. Oba komiksy dzieli 13 lat - zbiorcze wydanie komiksu Vaughana ukazało się w 2006 roku, zaś album Hickamana trafił na półki w 2019 roku. Czytając oba wydania jedno po drugim można zobaczyć jak na przestrzeni lat zmieniało się podejście scenarzystów do tworzenia komiksów o Mutantach Marvela czy - szerzej - głównonurtowego komiksu superbohaterskiego.

"Star Wars Rebels" - warto nadrobić przed obejrzeniem "Ahsoki"

Premiera "Ahsoki" już dziś, więc warto przypomnieć pewien serial animowany, którego znajomość może być istotna w odbiorze nowej produkcji ze świata "Gwiezdnych wojen". "Star Wars Rebels" to animacja licząca cztery sezony z lat 2014-2018. I jedna z ciekawszych rzeczy, które przydarzyły się marce Lucasa.

Lastman, tomy 9-10 - recenzja

Coś, co nazywam “drugim sezonem Lastmana” (po przeskoku czasowym i zmianie warty wśród bohaterów) nabiera wiatru w żagle. Po dwóch tomach, które zapoznawały nas z nowymi bohaterami i przenosiły akcję o 10 lat do przodu, w części dziewiątej Autorzy wciskają gaz do dechy. Wracają znani z poprzednich przygód bohaterowie w nowych rolach, a akcja się zagęszcza - dość powiedzieć, że w futurystycznym mieście z więzienia na wielką skalę wydostają się najgorsi przestępcy i zaczynają siać chaos na ulicach.

Empireum. X-Men - recenzja

Z crossoverami jest tak, że często tie-iny okazują się ciekawsze od głównej serii eventu. „X-Men: Empireum” zdradza, czym byli zajęci mutanci Marvela podczas wojny między siłami Ziemi, Kree, Skruallami i roślinami z kosmosu.

Wywiad z W. & W. Gregory - autorem powieści "Uznanie" [Patronat medialny]

Dziś premiera książki "Uznanie" W. & W. Gregory, którą objąłem patronatem medialnym. Z tej okazji - wywiad z Autorem. Przeczytajcie, zanim sięgniecie po powieść.

„Wujek Sknerus: Niezwykłe losy Sknerusa McKwacza” – recenzja

Seria „Wujek Sknerus” zbiera historie obrazkowe opracowane przez różnych twórców na przestrzeni lat. Łączy je postać protagonisty oraz fabuły, których akcja ma miejsce w przeszłości. Tym samym odsłaniają one nieznane karty z dziejów Sknerusa – zarówno z okresu sprzed „Życia i czasów…” Dona Rosy, jak i już uwzgledniające przedstawione tam wydarzenia.

„Empireum” – recenzja komiksu

Al Ewing jest jednym z ciekawszych scenarzystów piszących dla Marvela. Jego „Nieśmiertelny Hulk” w pomysłowy sposób przesunął opowieść o jadeitowym olbrzymie w kierunku bodyhorroru. Z kolei przy „Strażnikach Galaktyki” czuć było stary, dobry klimat kumpelskiej przygody. Gdy usłyszałem, że Ewing będzie odpowiadał za kolejny crossover Domu Pomysłów, byłem raczej spokojny. A potem tego crossa przeczytałem.

Beniamin i Beniamina - recenzja

Kolejny album Egmontu prezentujący mniej znane dokonania duetu Goscinny/Uderzo to “Beniamin i Beniamina”. Seria komiksowa, która ukazywała się tuż przed i równolegle z pierwszymi planszami legendarnego “Asteriksa”. Ten mniej znany duet bohaterów pierwszy raz ma okazję rozbawić polskich czytelników.

JLA: Wieża Babel [DC Deluxe] - recenzja

“JLA: Wieża Babel” to już legendarna historia o tym jak Batman wykiwał Amerykańską Ligę Sprawiedliwości. Fabuła Marka Waida odcisnęła piętno na uniwersum DC Comics i samym Nietoperzu. Scenariusz ważny dla postaci i często wymieniany jako jedna z najlepszych fabuł o Mrocznym Rycerzu, potrafiąca w zaledwie czterech zeszytach uchwycić kwintesencję tego, kim jest Batman.

Wąż i Włócznia. Akt 1 - Cień Góra - recenzja

Taurus Media po wydaniu pięciu tomów cyklu “Okko” rozgrywającej się w czasach feudalnej Japonii, sięgnęło po kolejną serię komiksową, pod którą podpisuje się Hub. Tym razem Autor zwraca się w stronę wątków kryminalnych, a akcję swojego nowego cyklu osadza w ciekawej scenerii Imperium Azteków przed najazdem Cortesa. Jak wypada początek wielowątkowej fabuły, która zamknie się w pięciu opasłych tomach?

Sandman. Senni łowcy - recenzja

“Senni łowcy” pierwotnie ukazali się w formie ilustrowanego opowiadania. Dziesięć lat po opublikowaniu oryginału, przeniesieniem tekstu literackiego na formę komiksu zajął się P. Craig Russell (odpowiedzialny również za komiksową adaptację “Koraliny” Gaimana). Czym jest ta historia, jak łączy się z uniwersum Sandmana i czy warto po nią sięgnąć?

Indiana Jones i artefakt przeznaczenia - wrażenia na gorąco

Na kinowym fotelu zasiadałem z duszą na ramieniu. Seria o Indianie Jonesie to prawdopodobnie najważniejsza franczyza filmowa w moim osobistym popkulturowym wszechświecie. Nie mam bardziej ulubionego bohatera. Nie ma, moim zdaniem, lepszych filmów przygodowych. Do żadnej serii nie wracam tak często i tak chętnie, co do filmów Spielberga o archeologu w kapeluszu.

James Mangold miał niełatwe zadanie, ale w jakiś chyba magiczny sposób udało mu się wyjść z niego obronną ręką. Czasem się potknie, bo buty Spielberga są jednak za duże - przede wszystkim nie ma on takiej lekkości i polotu jak starszy stażem reżyser, co niestety widać zwłaszcza w scenach akcji. Mangold czasem przeciągnie jakaś scenę albo sekwencję odrobinę za długo, jego ujęciom i montażowi zabraknie energii, ale mimo to trzeba głośno powiedzieć: przygoda trwa i ma się dobrze.

Man with the Hat is Back - Indiana Jones i jego kapelusz [analiza]

Pisząc o Indianie Jonesie nie można zapomnieć o jego najsłynniejszym atrybucie – kapeluszu. Z pozoru to zwyczajna brązowa fedora, w dodatku nieco już nadgryziona zębem czasu. Jednak bez niej Indiana jest tylko zwykłym profesorem, podobnie jak superbohaterowie bez swych kostiumów przestają być super, tak i on z poszukiwacza przygód zmienia się w zwykłego nauczyciela.

Ukochany kapelusz naszego bohatera towarzyszy mu w każdej przygodzie, prawdopodobnie przynosi szczęście i dla wielu jest nieodzownym elementem postaci. Indy otrzymał kapelusz w wieku trzynastu lat od przywódcy gangu, z którym się wówczas mierzył. W sekwencji otwierającej “Ostatnią krucjatę” oglądamy tak naprawdę narodziny bohatera, którego znamy z “Poszukiwaczy zaginionej Arki”. “Dziś przegrałeś i nie musi Ci się to podobać” słyszy młody Indiana i dostaje nagrodę pocieszenia - fedorę. Sprytne cięcie montażowe zrobione na dopasowaniu graficznym, przenosi akcję dwie dekady do przodu i pokazuje dorosłego Jonesa, który dalej ugania się za skarbami, bo nie podoba mu się, jak cenne przedmioty, których miejsce jest w muzeum, trafiają w ręce chciwych bogaczy lub fanatyków chcących przejąć władzę nad światem.

Avengers. Era Khonshu - recenzja

Siódmy tom „Avengers” Jasona Aarona – najgrubszy z dotychczasowych – wprowadza na planszę nowego gracza. W czasie, gdy wrogowie Najpotężniejszych Bohaterów Ziemi – wampiry, Namor, Zimowa Straż i Squadron Supreme – pod wpływem Mephisto decydują się na współpracę, kierowany przez Khonshu Moon Knight stwierdza, że czas wziąć sprawy w swoje ręce. Żeby uratować świat, trzeba w pierwszej kolejności okraść jego obrońców z supermocy, resztę zniewolić, a pozostające bez ochrony państwa podbić. Superbohaterska logika bywa zaskakująca.

Lucky Luke. Eliksir doktora Doxeya - recenzja

"Lucky Luke: Eliksir doktora Doxeya" to przedostatni tom serii zrealizowany samodzielnie przez Morrisa. Już niedługo do rysownika dołączy legendarny Rene Gościnny i wniesie do przygód samotnego kowboja nową jakość. Ale nie wyprzedzamy faktów. Jak wypada kolejny tom Morrisa?

W głowie Sherlocka Holmesa: Sprawa skandalicznego biletu, cz. 2 - recenzja

Po kilku miesiącach oczekiwania dostajemy drugą część historii, która brutalnie urwała się w pierwszym tomie komiksu "W głowie Sherlocka Holmesa: Sprawa skandalicznego biletu". Otrzymujemy finał zagmatwanego śledztwa i ponownie mamy okazję podziwiać kunszt autorów w błyskotliwym obrazowaniu procesów myślowych najsłynniejszego detektywa wszech czasów.

Batman. Stan Strachu - recenzja

“Batman. Stan Strachu” to pożegnanie z serią Jamesa Tyniona IV. Na ponad 300 stronach scenarzysta kreśli wręcz apokaliptyczną fabułę, w której pierwsze skrzypce gra Strach na Wróble. Szaleniec sprzymierza się z żądnym władzy Magistratem, który na ulice Gotham wypuszcza “superżołnierza” Peacekeepera-01. Mężczyzna w mechanicznej zbroi pod wpływem gazu Stracha na Wróble staje się ogromnym zagrożeniem. Batman znika, a miasto pogrąża się w chaosie, stając się placem zabaw szaleńca w słomianym kostiumie, który wprowadza w życie własny plan…

Plot Holes [Sean Murphy, Non Stop Comics] - recenzja

Na polski rynek trafił kolejny komiks Seana Murphy’ego. Po m.in. “Chrononautach”, “Tokyo Ghost” i “Batman. Biały Rycerz” przyszedł czas na “Plot Holes”, autorską miniserię popularnego autora, w której składa on hołd literaturze oraz przelewa na papier swoją miłość do zanurzania się w opowieści.

Samotny Wilk i Szczenię, tomy 1 i 2 - recenzja [Hanami]

Echa “Samotnego wilka i szczenięcia” można usłyszeć w serii o Usagim Yojimbo. I choć w serii Stana Sakaia pojawiają się epizodyczni bohaterowie wzorowani na postaciach z mangi Kazuo Koike i Goseki Kojimy (samotny cap i koźlę), to podobny jest również sam zamysł serii. Obserwujemy podróżującego przez Japonię samuraja, a charakter poszczególnych opowieści jest epizodyczny. Akcja miesza się z mocnym osadzeniem w kontekście historycznym Japonii - wierzeniach, legendach i tradycjach, choć w “Samotnym wilku i szczenięciu” wszystko zostało pokazane realistycznie i bez udziału elementów paranormalnych.

Amazing Spider-Man, tom 8: Dranie i łajdacy - recenzja

Nick Spencer bez wątpienia potrafi utrzymać zainteresowanie czytelnika komiksowym tasiemcem. To już ósmy tom jego „Spider-Mana”, a ja wciąż siadam do lektury z zaciekawieniem. Scenarzysta wydaje się patrzeć na fabuły swych komiksów z perspektywy fana Pająka. Co podobało mi się w przeszłości? Czego chciałbym więcej? Co mogłoby mnie zaskoczyć? Tak oto otrzymujemy niby standardowe przygody bohatera, wybijające się jednak ponad przeciętność ciekawym ukazaniem jego relacji z innymi postaciami i zręcznymi odniesieniami do bogatej mitologii Spider-Mana. Przy okazji wszystko zostało okraszone typowym dla Spencera poczuciem humoru.

Spider-Man: Poprzez multiwersum - recenzja

Udało mi się wczoraj załapać na przedpremierowy pokaz animacji "Spider-Man: Poprzez multiwersum", czyli kontynuacji nagrodzonego Oscarem i docenionego przez fanów "Spider-Man Uniwersum". Od razu uspokajam - jest równie dobrze, a momentami nawet lepiej niż w 2018 roku.

"Spider-Man: Poprzez multiwersum" spokojnie może stać w jednym rzędzie z takimi tytułami jak "Imperium kontratakuje", "Powrót Batmana" czy "Ojciec Chrzestny II" - jako sequel bierze wszystko, co najlepsze z pierwowzoru i dokłada drugie tyle nowatorskich rozwiązań, które po prostu działają.

Mucha Comics: Ballada dla Sophie - recenzja

„Ballada dla Sophie” to trzeci, po „Wampirach” i „Jedzenie/Picie”, komiks Filipe Melo i Juana Cavii wydany w Polsce przez Muchę. Tym razem portugalski duet przedstawia nam Juliena Dubois, uznanego francuskiego pianistę, który w swych ostatnich dniach decyduje się na osobisty wywiad z młodą dziennikarką.

"Dom Slaughterów: Znamię rzeźnika" – recenzja (spin-off "Coś zabija dzieciaki")

Seria „Coś zabija dzieciaki” szybko wyrosła na jedną z najpopularniejszych i najczęściej nagradzanych. Nic dziwnego, że szybko doczekaliśmy się spin-offu ze świata łowców potworów. Za historię odpowiada James Tynion IV, pomysłodawca serii, oraz Tate Brombal. Scenariusz wyszedł jednak spod ręki tylko tego drugiego.

DC Horror: Miły dom nad jeziorem, tom 1 - recenzja

Boję się, gdy oglądam horrory. Za dzieciaka odczuwałem przed nimi wręcz paniczny strach. Gdy w podstawówce cała klasa chciała oglądać „Stygmaty”, ja zamykałem oczy. Już wtedy mówiłem, że w przyszłości chciałbym recenzować filmy. „A jak przyjdzie ci napisać o jakimś horrorze, to co wtedy?” – śmiali się rówieśnicy. Skurczybyki miały rację, bo po latach siedzę na takim „Uśmiechnij się” i chociaż jestem świadomy wszystkich zabiegów (powiedzmy sobie szczerze, dosyć prostych) stosowanych przez twórców, a sam film do arcydzieł nie należy, to i tak oglądam przez palce.

X-Men. Punkty zwrotne – Upadek mutantów

„Upadek Mutantów” nie jest typowym crossoverem. To raczej szyld, pod którym ukazały się trzy równoległe historie, skupiające się na głównych zespołach wychowanków profesora Xaviera. Niemal trzy dekady temu za sprawą wydawnictwa TM-Semic poznaliśmy tę tyczącą się X-Men. Dzięki Egmontowi mamy teraz szansę dowiedzieć się, co porabiali wówczas New Mutants i X-Factor.

Batman: Zagłada Gotham - recenzja

Na polski rynek powrócił album “Batman. Zagłada Gotham”. Pierwszy raz historię ze scenariuszem Mike’a Mignoli i Richarda Pace’a oraz rysunkami Troya Nixeya odkryłem niemal 20 lat temu, gdy w ostatniej klasie podstawówki wróciłem do czytania komiksów (głównie “Hellboya” i “Batmana” właśnie). Tym razem komiks łączący mitologię Cthulhu i uniwersum DC został wydany w ramach ekskluzywnej kolekcji DC Deluxe, został więc uzupełniony o dodatki w postaci galerii okładek, szkiców i posłowia. Jak broni się ta historia w 2023 roku?

"Nieśmiertelny Hulk, tom 3" i "Strażnicy Galaktyki. Czyli zostaliśmy my" Ala Ewinga - recenzja

W kwietniu na księgarskie półki trafiły dwa nowe komiksy Ala Ewinga opublikowane pod szyldem Marvela. Trzecia część wysoko ocenianej serii “Nieśmiertelny Hulk” i pierwszy tom odświeżonej wersji “Strażników Galaktyki”, która kontynuuje wątki z serii Donny’ego Catesa i oferuje nowe otwarcie dla kosmicznych awanturników.